Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

,,Smutne jest piękne
ale na szczęście nie wszystko
co piękne jest smutne ‘’*

 

przed smutkiem czasem uklęknę
bo smutne to nie tylko serca rany
przed pięknem nieraz pochylę głowę
choć życie nie jest dziś takie kolorowe

 

zaśmiecają je ciągle bzdury wierutne
ale też oszczerstwa i fałsz pomówienia
bo bogaty jest repertuar homo sapiens
od adoracji aż do serca zasmucenia

 

takie sercowe od A do Zet
sapiens podobno znaczy rozumny
lecz kiedy widzę tyle wokół siebie zła
bezradny nie wiem o co toczy się gra

 

z tego sapiens wcale nie jestem dumny
ale nie chcę być ślepy jak kret
bo to nie czas jeszcze na ziemię czarną
choć Thanatos zawsze jest złą egoistką

 

wybiera sam nie pytając nikogo o zdanie
a umysły ludzkie nigdy tego nie ogarną
,, smutne jest piękne’’** ale mam pytanie
zadam je póki sam nie będę o to  zapytany

 

czy kiedyś będzie jeszcze wesoło i błogo
myślę i piszę dla wszystkich i dla nikogo

 

*/**cytaty z albumu Andrzeja Poniedzielskiego
 

Edytowane przez Maciej_Jackiewicz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ono wnika też w nas, Macieju.., i myślę, że oczyszczając siebie z niego możemy zmniejszyć uczucie swojej bezradności i chyba też skuteczniej przeciwdziałać złu na zewnątrz. Ja próbuję tak. Poruszający tematem i otwartością przekazu wiersz. Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 ... bo fajny tata to radość wielka  kłopotów w domu ilość wszelka  żarówkę zmienić w domu potrafi  taki się super TATA trafił  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • @Wiesław J.K.   Twój wiersz to niezwykle wzruszająca i ważna refleksja nad przemijaniem.   z niezwykłą wrażliwością oddałeś trwałość bólu po stracie, który mimo upływu lat wciąż kołacze w sercu.   końcowe wersy dają nam nadzieję i pocieszenie.   brawo Wiesławie !!!    
    • @Tectosmith Twój wiersz pachnie pożegnaniem i odrodzeniem zarazem — jakby śmierć była tu nie końcem, a przejściem w coś subtelniejszego. W tym „cieple dnia jutrzejszego” czuć wiarę, że nawet po bólu istnieje jeszcze blask — delikatny, ludzki, niepewny. Piękne jest to zestawienie: „w dłoniach nasz grób” — bo to nie tylko obraz końca, lecz też wspólnoty, trwania razem aż po kres. To język miłości, która nie zna granicy między życiem a przemianą. Piękny!
    • @Berenika97 Ci drudzy zostali zepchnięci przez tych pierwszych na margines lub sami dobrowolnie odsunęli się w cień. Czasami lepiej jest ginąć w kolorowych snach i być po drugiej stronie tęczy. Niż powoli zdychać jak bezdomne psy i być tylko tłem i problemem dla realnego świata. 
    • @Simon Tracy   Ci, których cieszy to życie, znaleźli sens w drobiazgach dnia — nie dlatego, że świat ich pieści, lecz że potrafią widzieć — trwać.   A ci, co toną w mgle pozorów, nie zawsze błądzą z własnej winy — czasem za dużo w nich kolorów, których świat nie zna — więc giną.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...