Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Chiaroscuro


Rekomendowane odpowiedzi

Nagły błysk! Światło zamienia się w cud… Kładą się pod każdy dotyk światłocienie, niuanse

blasku…

 

Jesteś wszędzie…  Słyszę twój wewnętrzny puls.

Bicie twojego serca przebija się poprzez szum wszechświata, poprzez kontrasty…

 

Moja egzystencja.

Marna.  

Sponiewierana…

Jak łopocząca

podczas sztormu płachta

… zbezczeszczone truchło nieistnienia…

 

Otacza mnie żywioł eksplodującej gwiazdy,

który oślepia i rani…

… i zagina czas, wpadając pod własnym ciężarem do jądra ciemności…

 

Pędzę do ciebie, królowo ciszy, królowo doskonałej czerni, choć w aureoli rozpalonych

cząstek…

 

Pędzę do ciebie

po najdalszy

horyzont,

w drogi zawiłe…

 

Aby przyjąć

wszystko w pokorze…

 

*

 

Wskazówki stojącego zegara z każdą sekundą spowalniają swój bieg…

 

tik-tok,

tik-tok…

… tok-tok…

 

Chrzęst zegarowego mechanizmu…--- gong…

 

I znowu…

 

… tik-

tok…

… tik-tok…

… … tik… -tok…

 

Zapadam się, lecz,

o dziwo,

widzę jeszcze.

 

Widzę obrazy przeszłości, choć już zdeformowane i skręcone spazmem agonii…

 

Szarość dnia

wpada

przez

uchylone

okna pokoju…

 

… przez falujące firanki…

 

Widzę jeszcze

 

(Ciebie widzieć pragnę najbardziej, jedyna… )

 

Poruszasz nabrzmiałymi,

sinymi wargami,

lecz nie słyszę,

bowiem rozdziera moje uszy

piskliwy szmer śmiertelnej gorączki…

 

Płyniesz

wysoko

jak nawała

deszczowych chmur, moja melancholio…

 

… w strzępach krajobrazu, w całych ich zastępach…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2022-08-21)

 

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...