Głęboki oddech

[Zoso]

Kiedy myślę o jutrze słyszę wycie wilków.

Bicie spiżowych dzwonów, ujadanie psa 

w ostatnim domostwie. Oddech żołnierza 

szukającego snu na wilgotnym mchu. 

Trzepotanie czarnych skrzydeł. 

 

Przecież przed momentem 

piliśmy nad Odrą ciepłą wódkę.

Jeszcze światło nie paliło brzuchów śpiących ryb. 

Przecież przed mrugnięciem śmialiśmy się z życia. 

Teraz śmiejemy się tylko z niespełnionych marzeń. 

 

Kiedy myślę o jutrze wiem, że już nadeszło 

i wtedy zasypiam. 

Za oknem gaśnie ostatnia gwiazda. 

Na wschodzie czerwienieje kolejna łuna. 

W kosmosie być może 

umiera któreś ze słońc.

Edytowane 1 Lipca przez Zoso (wyświetl historię edycji)

[[email protected]]

@Zoso Zmysłowy wiersz z wnętrza, takie są najpiękniejsze. Bo dowiaduję się dużo o stanie ducha piszącego.

Pozdrawiam ciepło.

Edytowane 18 Sierpnia 2022 przez [email protected] (wyświetl historię edycji)

[duszka]

@Zoso  A jednak jeszcze oddychamy.., i oddychajmy dalej - z miłością, głęboko... Poruszający głęboko wiersz. Pozdrawiam :)

[Zoso]

@[email protected] @duszka

Dziękuję bardzo za miłe słowa.

[Tectosmith]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Na 100 procent, któreś umiera.

[GrumpyElf]

@Zoso Cudny.

[Zoso]

@Phuruchiko z naukowego punktu widzenia na pewno.. :) 

@GrumpyElf dziękuję.. wiersz z pokroju tych pomagających zasnąć. 

[Rolek]

@Zoso

Na czasie.

Pozdrowienie ślę 

 

[Zoso]

@Rolek Robię w branży (na szczęście nie W*dy P*lskie). Musiałem wpleść wers.. 
Pozdrowienia wśród burzy.

Edytowane 19 Sierpnia 2022 przez Zoso (wyświetl historię edycji)