Ostatnia nuta

[wilga]

Ogród był zarośnięty i mroczny.

Drzewa pełne dojrzałych owoców
napełniały  łagodną zadumą,
gorące powietrze unosiło zapach
moreli i brzoskwiń.

Cisza późnego lata porozkładała cienie.
Patrzymy na siebie długą chwilę.

Oboje wiemy,
że nawet w czerni życie nie ustaje.
Jednak myśl biegnie do straconego dnia,
do chłodu kamienia. Posiane dźwięki
ostrzegały, aby nie odwracać głowy.
Po raz kolejny ulegamy złudzeniu.

Może Robert Frost poda rękę,
podpowie, którą drogę należało wybrać.

Odszukam tamto miejsce.

Edytowane 16 Sierpnia 2022 przez wilga (wyświetl historię edycji)

[tetu]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

W powyższych fragmentach kryje się najwięcej. Czuć ciężar z jakim peelka się zmaga. Wiersz smutny, ale piękny i głęboki Wilgo. 
Co do Roberta Frosta ma taki mądry wiersz pt Droga nie wybrana i choć wiersz ma ciut inną myśl przewodnią, to stanowi o naszych wyborach, więc dla Twojej peelki ślę ten upominek. Pozdrawiam. 

 

 

 

 

 

[wilga]

tetu, piękne dzięki za słowo i poezję Roberta Frosta.

[wilga]

Po takich słowach chce się żyć, czyli pisać. Dziękuję.

[Tectosmith]

Nie wiem co to Robert Frost. Głupi ja. Poza tym byłoby slicznie.

[wilga]

Robert Frost - amerykański poeta.