powrót z dachu Polski

[Natuskaa]

mam chorobę równinną

wciąż przechyla mi się grunt

coś w głowie wiruje

 

więc zostałam na dachu

a ciało no cóż ciało

niech się buja póki trwa

póki umysł pamięta

kamień co trzyma kamień

rzeźbione korytarze

bramę z kosodrzewiny

do pustkowia ze stawem

szczytami tak ostrymi

że wbijają się i tkwią

pod skórą w krwiobiegu

 

jakby zszywały dziury

tu lub tam zaglądając

po roku od rozłąki

 

powtarzam ciągle kroki

podtrzymywana przez wiatr

ogrzewana przez słońce

prowadzona przez ludzi

wciąż przeliczam uśmiechy

silne nogi kolana

i odsłaniam kotarę

by zaglądać do skarbca

gdzie błyskotki perełki

pozostają niezmienne

wypełniając godziny

 

mam chorobę równinną

bardzo chce mi się milczeć

kiedy warczą silniki

 

cywilizacji

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - po całości na tak - 

                                                       Pozdr.serdecznie.

 

[staszeko]

Dużo głębokich myśli, pięknie wyrażonych. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[[email protected]]

@Natuskaa Siedzę na trochę niższym dachu już wieki,
                        na ucho ktoś mówi... tylko się nie przechyl.
 

Pozdrawiam Nat.

[Natuskaa]

@Waldemar_Talar_Talar@Kapistrat Niewiadomski@[email protected]@Gosława

 

Dziękuję i pozdrawiam :)

[A-typowa-b]

@Natuskaa no Ci powiem, że czuję się ukontentowana. Pozdrawiam serdecznie.

 

[TomaszT]

@Natuskaa

Dobrze się go czyta. Ciekawy, niebanalny "pełen" myśli. 

T. 

[Natuskaa]

@A-typowa-b@TomaszT

 

Dziękuję za podzielenie się opinią odnośnie wiersza.

 

Pozdrawiam :)

 

[Czarek Płatak]

Chociaż jestem jak to mój dziadek mówił - chłop z równin to lubię pofalowany horyzont. 

Pozdrawiam 

[Tectosmith]

Slicznie.

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja (od pokoleń) nie mam w "polu" pofalowanego horyzontu (jak piszesz).

I kto mi albo Tobie zabroni go lubić?

 

@Czarek Płatak @Phuruchiko

Dziękuję i pozdrawiam :)

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

:)

 

Pozdrawiam

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie przeszkadzają mi inni turyści, no chyba, że niosą ogromny odtwarzacz muzyki z dwoma głośnikami i puszczają nutę... jakiej nie trawię (raz tak niestety było). Zdarzają się bardzo interesujące rozmowy, gdzieś za plecami, jak np obrączkowanie sikorek bogatek... :)

Ja też szłam od strony słowackiej. Beskidy... no są ładne i Bieszczady z moją ukochaną Tarnicą... ale Tatry, to trochę inne góry, inna przygoda i inną cząstkę mnie wołają.

 

Dziękuję i pozdrawiam :)

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Taka muzyka jest dobra :) na pewno wiele osób przechodzących obok zdziwiło się.

Zastanawia mnie tylko - jak to pianino znalazło się w schronisku? To musiała być większa akcja. No ale... to takie tam moje.

 

Największym wyzwaniem w górach jest pokonanie własnych, rozmaitych słabości.

 

Miłego wieczorku życzę :)