Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Si Deus Nobiscum

Patryk Frendowski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Patryk Frendowski

Patryk Frendowski

Opublikowano
Opublikowano

Si Deus nobiscum quis contra nos

tak myśli 

dobry 

książę Ekkehard 

mój

mąż

lecz 

ja 

płaszczem delikatnie 

otulam piękną twarz 

by nie sądził, że może patrzeć na mnie 

 

dłonią na której 

palcach długich i szczupłych 

świeci wilczy diament 

przytrzymuję  płaszcz 

by wiedział 

że dotyk 

nie 

jest

dobry 

jeśli jest jego

albo gdy go nie chcę 

 

nie kocham go 

ani 

jego korony 

ani 

wysokiej krwi 

kamienna już za życia

które 

nigdy się nie skończyło 

gotycka

z

kroplami 

nieba 

błękitnymi 

w 

oczach 

z

łukiem 

ust karminowych

wygiętych w architektonicznej

doskonałości 

 

ukrywam się za szatą złotą i purpurową, tak drogą

że poddani Ekkeharda mogliby 

za jej skrawek 

uratować te dzieci

które właśnie umarły im z głodu

spinam ją 

i 

kurczowo zamykam w pięknych dłoniach

a perły krzyża 

pamiętają światło wschodu 

 

nie żyłam nigdy 

i

nigdy 

nie umarłam

pozwalam ci 

na mnie patrzeć i o mnie pisać 

 

gdybyś żył wtedy 

wszystko 

byłoby 

inaczej 

...

4
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

@Patryk Frendowski Muszę pisać cicho, siedzę w nawiedzonym miejscu, jakiś duch podgryza mi kostkę.
Ach, to tylko mój pies. Bardzo dobry wiersz jak wszystkie przez Ciebie napisane, miałem przyjemność słuchać kiedyś, jak niektóre recytujesz na Tik Toku. Zawsze byłem nimi zachwycony. Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Stukacz
      Zima

      Przez Stukacz · Opublikowano

      Kończy się jesień, przychodzi zima, Brunatne liście pod dębem gniją, Smutny patrzę mokrymi oczyma – Jakiego wyroku i winą czyją?   Żegnam dzień szary, a jutro: Zimne powietrze, deszczowo, Znów dzień szary, i smutno – Choćby jedno pocieszyło słowo.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Asfalt od deszczu odbija światło, Łez nieba więcej wytrzyma – Mnie nie przychodzi to łatwo.   Z spuszczoną głową przez ulicę, Powłócząc ciężkimi nogami, Betonu krążki i kroki liczę – Sam ze sobą, godzinami.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Mokre powietrze przenika do głębi, Smutek serce gorące zatrzyma – Nie słychać gruchotu gołębi.   Dzień szary, smutek i nędza, Na strunie duszy rozpacz zagrała, W melancholii świat zapędza – Nadzieja nie przetrwała.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Nie policzę, ile złego przybyło, Dobro już się mnie nie ima – Serce smutne z bólu zawyło.   Zgubiona nadzieja, szklane oczy, Dni krótkie, noce nieprzespane, Życie jak kamień się toczy – Myśli szarością posypane.
    • rockthewriter
      Krzyk

      Przez rockthewriter · Opublikowano

      Krzyk Długi, głuchy krzyk Rozrywa mi płuca Zgniata mi serce Wyżera od środka martwy już mózg Ale na zewnątrz nie słychać nic Duszę się swoją niemocą Duszę się bólem Na gardle czuję podeszwę istnienia Które coraz głębiej wbija swoje kolce w moją krtań Nie umiem wstać Nie umiem podać ręki słońcu Parzy mnie współczucie A poczucie winy wypala znamię na mej duszy Zapadam się I czuję jedyne kojące ciepło Dziewiątego kręgu piekła Gdzie witają mnie zdrajcy godności I na tronie zakładają mi koronę cierniową.
    • Wiechu J. K.
      Przykartuski Las. Wizyty

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      @Corleone 11 Pewne jest to i zacytuję Google.com:     "Tak, świat bez drzew zaginąłby lub stałby się miejscem skrajnie nieprzyjaznym dla życia, ponieważ drzewa są kluczowe dla produkcji tlenu, regulacji klimatu (pochłanianie CO2), utrzymania bioróżnorodności, stabilności gleby i zapobiegania erozji. Ich całkowity zanik doprowadziłby do globalnego ocieplenia, masowego wymierania gatunków i załamania ekosystemów, czyniąc planetę niezdatną do życia.  Kluczowe role drzew: Produkcja tlenu i pochłanianie dwutlenku węgla: Drzewa poprzez fotosyntezę produkują tlen, którym oddychamy, i pochłaniają CO2, główny gaz cieplarniany, co zapobiega smogowi i globalnemu ociepleniu. Równowaga klimatyczna: Regulują temperaturę, cieniując i parując wodę, a ich brak pogłębiłby efekt cieplarniany. Siedlisko życia: Są domem dla milionów gatunków, a ich utrata powoduje masowe wymieranie. Ochrona gleby i wody: Korzenie stabilizują glebę, zapobiegają erozji, a lasy regulują cykl wodny, oczyszczają wodę i powietrze. Zmniejszanie hałasu: Działają jak naturalne bariery akustyczne, co jest ważne zwłaszcza w miastach.  Konsekwencje globalnej utraty drzew: Nieodwracalne zmiany ekologiczne: Powrót do stanu sprzed zniszczenia byłby praktycznie niemożliwy. Kryzys egzystencjalny: Świat stałby się niezdatny do życia, prowadząc do głodu, chorób i konfliktów, zgodnie z przysłowiem: "Gdy ostatnie drzewo zostanie wycięte, ostatnia rzeka zatruta, ostatnia ryba złowiona, odkryjemy, że nie można jeść pieniędzy". 
    • Sylvia
      przedświąteczne elfcheny

      Przez Sylvia · Opublikowano

      :))))) (końcówka) pozdrawiam
    • Wiechu J. K.
      Sklepienie

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Berenika97 Myślę, że człowiek po prostu dąży do poznania Wszechświata, przecież jest tyle pytań bez odpowiedzi i według mnie takie tematy są jak studnia bez dna, można czerpać z niej przez wieki, a dno coraz bardziej głębokie.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...