Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Mam dopiero czterdzieści siedem lat

Co roku dobudowuję jedno piętro

Trzeba zainstalować windę, by wjechać na dach

Moja budowla nosi zużycia piętno.

 

Mój budynek, choć wyremontowany

W każdej chwili może się zawalić

Muszę stale pilnować, żeby był zadbany

I się co roku samodoskonalić.

 

Właśnie dobudowuję czterdzieste ósme

Wyrusz wraz ze mną w tę drogę, kochanie

Dalej-że, bądź dla mnie dobrym duchem,

Podeprzyj wraz ze mną te krzywe ściany.

 

                                      Warszawa, 21 VII 2022

 

Edytowane przez michal1975-a (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I wielkie łóżko do tego. Chociaż... gadają, że potrzeba matką wynalazków. ;-))))

 

 

Lubię być atlasem dla swojej kobiety, bynajmniej nie geograficznym.

 

Wstawię linka do Wikipedii, bo się jeszcze ktoś obrazi. :-)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Edytowane przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@michal1975-a Szczęście, miłość i inne super sprawy musisz między mity włożyć. Wszystko jest ciężką pracą. Żeby mieć szczęśliwy dzień, trzeba go zaplanować i wykonać punkt po punkcie. Żeby mieć szczęśliwy związek trzeba tytanicznej pracy... Uszczypnij się  w jaja, popatrz sobie prosto w oczy i pomyśl co chcesz, a potem codziennie to realizuj i nie marudź, bo obraziłeś wszystkie kobiety

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@Somalija To Twoje zdanie, a Wy to wszystko Aniołki i bez wad... polujcie na dzianego gostka z najnowszym modelem BMW, Ferrari czy innej Lancii. Wszystko żeby się pokazać na mieście. I nie mów mi tu o tym że obraziłem wszystkie kobiety bo mnie pusty śmiech ogarnia. No patrz, niepełnosprawny a jesZcze ma czelność Ci odp[isywać, takiej wspaniałej, idealnej sprawnej kobiecie! :)

Opublikowano

@michal1975-a Przyjmij moje PRZEPRASZAM, za ten skandaliczny wpis i dalsze beznadziejne wywody. Oczywiście,  taka sytuacja się nie powtórzy. Nie miałam pojęcia, że rozmawiałam z osobą niepełnosprawną. Nie kasuję wpisów, uczestnicy forum będą mogli przeczytać i zobaczyć do czego może prowadzić rozmowa, jeśli nie wiemy kto jest po drugiej stronie. Bardzo Cię przepraszam...

Jeśli możesz, to wybacz...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ja Robercie czytam z zainteresowaniem, a że część mojej rodziny jest ze wschodu, tym większym. Pozdrawiam P.S. z przyjemnością wyśle Ci mój tomik z dedykacją, albo, jak masz mało miejsca na półkach,  jeden z moich wierszy, także ci dedykowany.   
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - miło że dobre - dzięki -                                                               Pzdr.serdecznie. Witam - dziękuje za fajny wierszyk -                                                                         Pzdr.usmiechem.
    • Kiedyś położysz się do łóżka,  Gdy dzień już zmyje z twarzy znaki,  A czas – jak złodziej – w mroku słówka  Szepnie: „To już, przetasuj karty”.   Nie lęk przed jutrem Cię ogarnie,  Lecz to, co było – zapomniane,  Zrozumiesz nagle, w ciszy żarnej,  Że życie – tylko ślad na ścianie.   Myślałaś dotąd, że masz czas,  Że wszystko wróci, jak po burzy.  Lecz przyjdzie dzień, gdy w lustrze – twarz,  Która cię z głębi siebie zburzy.     Zobaczysz dziecko w sobie – lęk,  Zbyt kruche słowo, śmiech zbyt krótki.  A świat – jak liść – uniesie pręd,  Zanim odczujesz ciężar skutków.    Bo wszyscy myślą, że są trwalsi  Niż cień, niż proch, niż czas co pęka,  A przecież w głowie tej dorosłej  Wciąż dziecko przed snem bajki czeka.    Zrozumiesz wtedy – w ciszy nocy –  Że każda miłość też przemija,  I nie ma raju w ludzkiej mocy,  Choć serce wciąż go sobie wmawia.   A jednak warto – mimo strat –  Zachować ciepło w pustej dłoni,  Bo każda miłość zostawia ślad,  Choć nie powtarza się – w nikłej toni.  
    • nie lubi chwil które smucą woli weselsze bo są miłe ale zdarzają się dni  które smutkiem częstują uśmiech z nim przegrywa   ale nie martwi się tym bo wie ze smutek to nie wieczność to tylko słabszy moment życia który mu się przytrafił mimo że tego nie chciał
    • @Robert Witold Gorzkowski  to prawda. Nie znałam Jej bliżej- gdzieś tam zetknęłam się pobieżnie oczywiście- ale dokładniej to w ubiegłym roku- po wręczeniu  Nike dla Urszuli Kozioł. "Raptularz" jest piękny- jak można tak cicho odchodzić.   I teraz do Ciebie Robert. Bardzo cenię skromność.  To jest bardzo piękna cecha. Wiem, tu na forum jest ktoś kto zaraz da po łapkach- tak na wszelki wypadek by za bardzo fajnie się nie poczuć. Ciebie zapamiętam całe moje życie- a wiersz o Krzyżu podziurawionym sumieniem niosę w sercu. Nie masz powodu by czuć się gorszym.   @Robert Witold Gorzkowski  jeśli chcesz to możesz A kiebi" albo któryś
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...