Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Każdego dnia budzę się sama,

Każdego dnia chcę nie pamiętać tego kim jestem,

Każdego dnia myślę o śmierci.

         Nie chcę żyć więcej!

 

 

Nigdy nie chciałam spać,

Nigdy nie chciałam nic nie pamiętać,

Nigdy nie chciałam czuć przemijania.

         Nie chcę żyć więcej!

 

 

Zawsze spałam,

Zawsze myślałam,

Zawsze umierałam.

        Nie chcę żyć więcej!

 

 

Każdego człowieka unikałam,

Bałam się życia sama,

Nigdy uczuć nie okazywałam,

Zawsze od życia się odwracałam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

A mam odczucie, że bardziej pasowałoby w Twoim wierszu: "nie chcę nie żyć więcej"... To też z niego wyczytuję. Serdecznie pozdrawiam! :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @iwonaroma Wiersz otwiera się pytaniem o śmierć — czy jest wrogiem, czy przyjacielem — i od razu wskazuje, że odpowiedź nie jest uniwersalna. To jest zależne od kontekstu egzystencjalnego jednostki. Równie istotne są wymiary duchowe i poznawcze. Ten, kto wierzy — w Boga, w sens, w życie pozagrobowe — może postrzegać śmierć inaczej niż ten, kto w nic nie wierzy i nie chce wiedzieć. Dla każdej z tych postaw śmierć ma inne znaczenie. Zachwyciłam się Twoją metaforą ludzi jako liści - niektórzy schodzą z życiową godnością, zaś inni są niszczeni wcześniej — czasem przez nieprzewidziane okoliczności, czasem przez innych, czasem z braku powodu. Kontrast między młodszymi liśćmi a starszymi podkreśla naturalność przemijania i różne losy, które spotykają ludzi. Wiersz ma charakter refleksyjny i uniwersalny. Zadaje pytanie - o niepewność naszego postrzegania rzeczywistości. To świetny i fascynujący tekst.
    • @Berenika97 W życiu czasami tak bywa, że ciche i skromne osoby "błyszczą" najbardziej, weźmy pod uwagę baśń  "Kopciuszek."  Naprawdę, nie ma się czego wstydzić, wszystko co ludzkie trzeba przyjmować na bary, wzloty i upadki, a bycie sobą to piękna rzecz i nawet gwiazdorzy grając różne role przecież wdrażają w to cząstkę samych siebie. 
    • @Berenika97 Czytałem "Króla Dżumca" pierwszy raz jako dzieciak i niesamowicie mnie to opowiadanie śmieszyło. Jako jedyne w jego dorobku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Miłe wspomnienia z czasów gdy było się małą dziewczynką.
    • @Simon TracyBardzo dziękuję!  Opowiadania E.A. Poe nie są długie, nawet mnie zaiteresowały. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...