Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zanucę Ci kołysankę

Koziorowska

Przez Koziorowska
w Wiersze gotowe

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Koziorowska

Koziorowska

Opublikowano
Opublikowano

Co z tego, że idziesz pod mrok,

skoro skarcona cisza odbiera Ci miłość?

Co począć, gdy skazany na dożywocie

świat nie może ocucić rzeczywistości?

 

Podobają mi się znalezione łzy, kocham

światło, które wypożyczyło Twoje imię.

Na końcu uliczki czeka niewyspany

Bóg – On wskaże dalszy ciąg

tej nieudanej powieści bez epilogu.

 

Miękkość ust nie dopasowuje się

do wyrzutów, ciepło dłoni przynosi

niespokojny sen. Kiedy odejdziesz,

wykradnę Ci życie, pozbawię świata,

który mi zadedykowałeś.

 

Umieram posłusznie, bezszelestnie,

mój czas nie ma już znaczenia.

Ktoś wskrzesił ból we łzach.

Pamiętam, jak opowiedziałeś mi

smak powietrza, delikatność kamieni.

 

Nienasycona, spijałam miąższ z ciała,

które zostawię sobie na pamiątkę.

Ockniesz się, gdy zanucę Ci kołysankę?

3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Deonix_
      Kanapkowy wiersz

      Przez Deonix_ · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      tę moim zdaniem, ale to drobiazg :) Wiersz fajny, lekki, z pomysłem i humorem :) Acz ja rzadko jem bułeczki, częściej chlebek :)   Pozdrawiam :)   Deo
    • Deonix_
      Nie wstydzi się kurew

      Przez Deonix_ · Opublikowano

      Ostro, mocno, punkrockowo :) W sumie podobasię (istota wiersza), choć sytuacja jaką opisuje i język już niekoniecznie :) Pozdrawiam :)   Deo
    • Deonix_
      Niepewność

      Przez Deonix_ · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      a nie "mych" przypadkiem?   A tak to... staroświecko-sztambuchowa miniaturka, ale puenta fajna :)   D. 
    • Deonix_
      Bóle wschodzącego słońca

      Przez Deonix_ · Opublikowano

      Przejmujący wiersz.  Myśli i uczucia w nim zawarte to czysty zespół stresu pourazowego (PTSD).  Właśnie weterani wojenni i osoby, które doświadczyły jakichś ciężkich przestępstw, także w sposób chroniczny, często na niego cierpią. I od samego początku, zaraz po skończeniu traumy, dla ich własnego dobra, powinni być objęci opieką i leczeni.    Z psychologicznego punktu widzenia Peelowi polecam wybaczyć przede wszystkim sobie, ukochać siebie, zdezorientowanego, pogubionego i postawionego w tragicznej sytuacji człowieka, który nie mógł nic zrobić. Wiem, że to łatwo się pisze, ale to chyba jedyna właściwa droga do życia.  Smutno mi po czytaniu.   Choć, abstrahując od sytuacji lirycznej, mam pewne sugestie.  Jeśli chcesz je poznać, to daj mi znać, czy wolisz w komentarzu czy wiadomości prywatnej.  Nie chcę być impertynencka i wstawiać ich tu per fors w komentarzu.    Deo    
    • Deonix_
      Przenikanie

      Przez Deonix_ · Opublikowano

      chciałabym z tobą umierać w magnoliowej wodzie lila-róż świtu tiul zdejmowałeś już nie raz ze mnie aż poczułam na skórze chłód   a ja lubiłam językiem zaznaczać ci grdykę trzydniowy zarost piernie kłuł   a teraz chciałbyś wejść w moją mysią pustkę   boję się to dla mnie trudne a jeśli po wszystkim przeniknie mnie nicość i będę się sypać jak popiół?   spokojnie będzie dobrze   ufam twoim słowom i wciągam w siebie ból płyniemy razem w przyćmieniu zmysłowym jak czekolada gorzko-słodko   a po wszystkim jest zupełnie normalnie łzy przekłuwają mi uszy zęby sutki diamentowo

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...