Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Gość od strof... zmiel go w proch!


Rekomendowane odpowiedzi

Mąż mój śpioch w gąszcz mi wlazł,
płacz i zgrzyt - chuć jak śmierć.

Brnij pod nóż, cóż on wart,

chłop czy grzech, raj pół ćwierć.
 

Seks się tli... wzmógł się puls,
czy go żuć, włóż go wprzód?
Zwis mu spsiał, co za dziad,
gryzł by wciąż no i zgasł.

Masz go wspiąć, o mur... groch,
trza nim drgnąć - a tu klops.
Aż sto dziołch chciej się wczuć,
idź na tron chwyć do ust.

 

Brał mnie wprost... weź go zgorsz,
cichł na wskroś, krzyk... więc kończ!
Grzązł bo stał, chęć czy miał?
nie śmiał drwić - chwal mą rzyć.

 

Jam nie Kloss, mów mi wprost,
śmiech jak chrząszcz, wstręt go strząsł.
Więc mnie chłoszcz, baw mój miąższ,
głaszcz i bij - marsz na szczyt!

 

"Gdy obserwuje się, jak nasze czasy pysznią się odkryciem seksu, można się dziwić, że ludzkość nie wymarła przed wiekami." - Jean Genet.

Edytowane przez [email protected] (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Michał_78 Michale słowa można znaleźć w słowniku, wiesz o tym, ubrać je we właściwe szaty... to już moja rola.

A że Ci się to i tamto podoba, jestem wzruszony, bo chyba na tym polega pisanie... dla Was przede wszystkim. Dla siebie zmywam garnki, piorę i czasami dla równowagi ducha sięgam do barku. Jestem jednym z Was - nic poza tym.

Miłego dnia.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...