Ferment

[PowLeeNa]

Tuż obok,

duszący zapach sfermentowanych oczekiwań

W środku,
smród spleśniałych rozczarowań obrastających myśli

Wokół,
gnijące nie-owoce porzuconych ambicji

Zobacz,
tłuste robaki pełzające tunelami niekończących wymagań

Poczuj,
zjełczałe pragnienia oblepiające serce

Porzuć,
spróchniałe marzenia trawiące duszę

 

I jak się teraz czujesz,
wolny człowieku?
 

Edytowane 25 Maja 2022 przez PowLeeNa
Zmiana formatu (wyświetl historię edycji)

[Dared]

@PowLeeNa Szacunek, mało tu turpizmu, witaj w klubie ;-))

@Dared Sorry to "tu" to o portalu ;-))

[Marek.zak1]

Taki krajobraz u wielu, a czy porzucenie marzeń pomoże, tego nie wiem. Fajnie wyszło. 

[PowLeeNa]

@Dared tak jakby się domyśliłam ;)

@Marek.zak1 tylko tych spróchniałych, bo i takich wiele u wielu ;)

[Gość Franek K]

Grubo, ale fajnie. Do niekończących dorzuciłbym "się".

[Nata_Kruk]

Wiersz... sfermentowany.. do szpiku każdej "literki", ale dobry.

a ja na to...

 

[Anna_Sendor]

@PowLeeNa Ciekawa konstrukcja, dobra pointa, udany podział na miniwersy- takie jakby hasła czy słowa-klucze w moim odbiorze. Natomiast dla mnie trochę „przekombinowane” dłuższe opisowe wersy. Ale w sumie jest ciekawie.

[Radosław]

Treść jak najbardziej oddaje tytuł. Pewnie niejednemu dałeś tym wierszem "z liścia". ;) 

 

Pozdrawiam.