Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Gość Franek K
Opublikowano

Czas chociaż płynie równo na pozór,
zdarza się jednak, że jest inaczej.
Kiedy się spieszysz - pędzi do przodu,
a gdy się nudzisz wlecze się raczej.

 

Można go także przeciągać czasem,
służy do tego słów pewnych kilka.
Wstrzymują często go spowalniacze:
minuuutka, moooment, juuuż, zaaaraz, chwiiiilka.

 

Kiedy do szkoły mama cię budzi,
mówi z uśmiechem: - Wstawaj, pobudka!
A ty chcesz pospać troszeczkę dłużej,
do akcji wkracza „jeszcze minuuutka“.

 

Kiedy do łóżka czas iść wieczorem,
a ty zadanie masz nieskończone, 
wtedy z pomocą przychodzi w porę
zawsze gotowy i chętny „moooment“.

 

Te wszystkie chwile, zarazy, juże
cechuje przy tym pewna złośliwość,
wciąż wystawiają na ciężką próbę
ograniczoną ludzką cierpliwość.

 

Bo choć są szybkie jak okamgnienie,
to mają w sobie wewnętrzną sprzeczność,
gdyż powodują często spóźnienie
i mogą czasem ciągnąć się w wieczność.

Opublikowano

więc czasem czas przeciągnąć można

i w nieskończoność czasem da się

cierpliwość ludzka bywa że hojna

więc zasuwamy poniewczasie 

 

przed czasem chyżo coś wykonać

może to człowiek z innej klasy

dawniej czas sączył się  w zasłonach

na ręku tkwiły ruskie czasy

 

pozdrawiam

 

Gość Franek K
Opublikowano (edytowane)

@Jacek_Suchowicz

 

Miałem takie - marki Wostok.  Wtedy to było coś.

 

Dzięki Jacku i pozdrawiam ?

@Dared

 

To się cieszę.

 

DiP

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@dot.

 

Tak właśnie.

Dodam, żem miał jeszcze dwie strofki, alem usunął. Moźe je jednak dołożę

 

Dzięki Dot

@Marek.zak1

 

Też nie chce mi się w to wierzyć...

 

Dzięki Marku

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Gość Franek K
Opublikowano

@aff

 

Hmm... Tekst poszedł akurat w tę stronę, ale to co sugerujesz jest ciekawym konceptem. Może faktycznie przekombinowałem. Przemyślę to. Dzięki.

@Rolek

 

Dobre. A taki George Best (piłkarz) stwierdził, że 80% zarobionej kasy wydał na kobiety, alkohol i zabawę, a resztę zmarnował :)))

@Moondog

 

Dzięki za miłe słowa :)

@Anna_Sendor

 

Cieszę się, że Ci się podoba.

 

Pozdrawiam ;) 

@Waldemar_Talar_Talar

 

Dzięki za zaglądnięcie.

@Michał_78

 

Dzięki. To dzieciaki są specjalistami w tej dziedzinie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kiedy umrę, mnie nie chowajcie, tylko prochy me wiatrom oddajcie.  Miast ginąć w nieznanym rzędzie, niech burze poniosą je wszędzie, aż ślad mój waszym się stanie.   Bo kiedy umrę, ja być nie przestanę, tylko wspomnieniem waszym się stanę. Jednym miłym, kochanym, innym znów mniej zrozumianym, a jeszcze gdzie i mocno zgorzkniałym.   Więc zamiast chować, odpust mi dajcie: od nieczułości i bezzrozumienia, od win minionych, czasów straconych, co ich nie dałem, a tak pożądałem. Od bezsilnosci i niezaistnienia niech mnie umyją wiosenne deszcze. I światłograniem w strudze słońca niech się stanę, we wszystkich kolorach, losem rozdanych wzorach, gdzie bywać chciałem, odwagi nie miałem, osiądę teraz skroplonym kurzem. Smugą cienia wam zagram na murze. Ku zadziweniu i dla przebudzenia, dla nowej myśli wskrzeszenia śladem palca na szybie was wzruszę i odpocznę na chwilę waszym przebaczeniem zanim dalej w drogę wyruszę. I żył będę, bo muszę. Tylko odpust mi dajcie.
    • Najwolniej jak się da: pędem.  Przez życie idziemy razem: całkowicie sami.  Cofając się wstecz widzimy przyszłość:  pałęta się gdzieś ze wspomnieniami.  Tuż przy nas kroczy Bóg: widoczny w swej niewidzialnej odsłonie.  A człowiek? Dziś jakoś bardziej w siebie wierzy: w przyciasnej cierniowej koronie ...     
    • Każdy dzień dla mnie to jak łza nad pudełkiem wybrakowanych puzli. Zastanawiam się nad ludzkością, nad tym, z czego wynikła i czego jest rezultatem. Możliwe, że jednak pomyłki. No bo skąd się bierze ten samopowielający wzorzec, gdzie co -nty człowiek na ziemi jest "niedopasowany," " niekompatybilny," nie trafia "na swojego," odstaje od przyjętych norm i "nie ma dla niego miejsca"? Człowiek szuka i nie ma, nie może odnaleźć siebie w kilku miliardach innych poszukujących.  ... Czego? Chciałabym po prostu usiąść kiedyś w barze i zamówić lustro. I niech przysiądzie się do mnie ten, kto zamówił to samo ... (Z tego właśnie powodu z reguły omijam bary.) Wolę śnić o granatowych łabędziach - tylko dlatego, że nie wiem, w jakim kolorze jest antracyt Wolę cofać się do przodu - wiem, dokąd wracają błędy.  Wolę być otwarcie zamknięta - w końcu każdy może podejść i sam sobie otworzyć. Kiedy mijam ludzkość, nigdy się nie rozpoznajemy, nie witamy, nie pytamy o samopoczucie.  Kupiłam dziś belę jedwabiu i właśnie upycham ją do butonierki Boga, który jasno mówi, że "nie szata zdobi człowieka."  Odwracam się, by jeszcze raz na Niego spojrzeć.  Bardzo przystojny.  Podejrzanie ludzki! Kaszmir. Z metra.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Wochen Jesiennie i ten szelest litości niesłyszany odbija się echem.
    • Literatura to jedyna religia, której Dekalog przykazuje kłamstwo w dowolnych konfiguracjach i kontekstach.     
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...