Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

stanęłam na brzegu
ostatnia chmura z poszarpanymi żaglami
odpływała
fale smutku zadymił wiatr
sypnął niepokojem w oczy
i zasłona spadła

noc bezwzględna
zimnym oddechem
skruszyła dzwięki
rozbiła płacz

łza w kolcach
wykrwawiła znicz

zrozumiałam -

-że cierpienie
-że miłość
- że życie
to jedno
wspomnienie

Opublikowano

z racji statystycznej powtarzalności wersem, proponuję wpisać na listę zakazanych wszelkie:
róże, serca, dusze, pustynie oraz zlepki typu: morze piasku, krzyk ciszy. było, było i przebyło!
drugą strofę czyta się fatalnie, bo wersyfikacyjny chaos i verb-oza.
panoszy się przerost słów nad treścią.

pozdrawiam pro-partytywny

Opublikowano

Czytałam i byłam jak najbardziej na tak, klimacik, mataforki, wszystko OK, ale szczerze mnie koniec zawiódł. Oczekiwałam czegoś głębszego, tekst w stylu
"zrozumiałam -
nawet nie lubisz mnie!" nie podoba mi się. Jak byś mogła to zmienić byłoby, moim zdaniem lepiej. Do reszty nie mam jakiś specjalnych zastrzerzeń:)... tylko ta końcówka. (mocno mnie zwiodła) Takie jest moje subiektywne zdanie :)))
Pozdrawiam - Kasieńka :)

Opublikowano

Lepiej, lepiej, ale to chyba jeszcze nie to. Może "tylko wspomienie", zamiast "wspomienie człowiecze"? Fajnie, że zmieniłaś, ale pracy nigdy nie zaszkodzi. (choć jeśli wiersz pisałaś 5 lat temu, to nie wiem, czy warto było go w ogóle zmieniać, przecież to były myśli i uczucia, które odczówałaś dawno i raczej trudno do nich wracać)

P.S Sorki, że dopiero teraz się odezwałam, ale mam kłopot z netem :)))))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko staruszka, która się garbi albo na laskach mocno się trzyma, wypatrzy ciebie — głodny gołąbku, który przyszłości większej już nie masz. Natrętne stadko rozrzuci kwestę, w garnuszku przecież zabrakło wody... Gdy się podziała gdzieś atencjuszka w ludzkim skupisku, dawnej ślebody.          
    • liryczniejemy pomiędzy sklepowymi alejkami promieniami słońca a kroplami ulewnego deszczu   liryczniejemy przedwiośniem w ogrodach Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej   przed zimą pod kocem w mimozy liryczniejemy   bo nasze dni to wersy do poskładania w poemat epicki jak Mahabharata i bezczelnie czuły         strofami mija nam czas gdy tak sobie liryczniejemy   bo słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiersz)   gdy słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiesz)        
    • Interpunkcyjnie także pięknie. Pzdr :-)
    • Noszę koronę niewidzialną, przeźroczystą I własnymi drogami chodzę miłościwie, Odkąd w swym sercu mnie koronowałeś tkliwie Swoją miłością pół płomienną i pół czystą; I jak blisko może przejść przebrana królowa, Przez targowisko między nędzarzy tłumem, Płacząc ze współczucia, lecz skrywając dumę, Ja swoją chwałę wśród lęku zazdrości chowam. Ma korona ukrytą słodyczą zostanie Ranek i wieczór modlitwą chronioną wiernie, A kiedy przyjdziesz, by mi koronę odebrać, Nie będę płakać, prosić słowami ni żebrać, Lecz uklęknę przed tobą, mój królu i panie I na zawsze przebiję moje czoło cierniem.   I Sara: I wear a crown invisible and clear, And go my lifted royal way apart Since you have crowned me softly in your heart With love that is half ardent, half austere; And as a queen disguised might pass anear The bitter crowd that barters in a mart, Veiling her pride while tears of pity start, I hide my glory thru a jealous fear. My crown shall stay a sweet and secret thing Kept pure with prayer at evensong and morn, And when you come to take it from my head, I shall not weep, nor will a word be said, But I shall kneel before you, oh my king, And bind my brow forever with a thorn.
    • @Annna2Muzyka jak balsam, pasuje do wiersza, a wiersz do niej :) Nawet skowronka w trelach słyszę.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...