Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

i co mi powiesz moje chmurne potrzaskane j a
skserowałam znów błędy

chociaż blask miesiąca odległy
dzisiejsza data już zasypana
piaskiem z butów klepsydry

nie będzie jutra moje j a
dopóki nie poznam brzmienia
brzmienia twojego imienia

nie czekam na słowa
one są tylko lustrem myśli
prawa ma być prawa
lewa ma być lewa
pragnę myśli przemyślanej

prawda zapukała chłodnym palcem
w nasze prawe lewe ramię
przyszła nas rozliczyć

przecieram więc lustro z kurzu
utrudniającego współoddychanie
coraz wyraźniej cię widzę
moje chmurne potrzaskane j a

Opublikowano

Wg mnie najlepsze:

chociaż blask miesiąca odległy
dzisiejsza data już zasypana
piaskiem z butów klepsydry

no i ostatnia strofa...
nie podoba mi się:

nie będzie jutra moje j a
dopóki nie poznam brzmienia
brzmienia twojego imienia j a

Ale wiersz ma klimat i to też się liczy... trochę by można skrócić... plus. Pozdrawiam

Nieśmiertelności i miłości życzy - Nieśmiertelny

Opublikowano

Interesujące, chociaż nie do końca dla mnie zrozumiałe.
Widzę symbolikę klepsydry i lustra, którą też sam bardzo lubię.
Widze w tym wierszu ja - jako podmiot liryczny i drugie ja - "j a".
Które jest prawdziwe? Zresztą p.l. sam się zastanawia czym jest to "j a"("dopóki nie poznam brzmienia brzmienia twojego imienia")

W trzeciej zwrotce widzę kolejną próbę poszukiwania sensu. Nie będzie jutra, dopóki nie poznamy samych siebie, tego, do czego dążymy.
Podoba mi się zwrotka czwarta, choć nie wiem, czy się z nią zgadzam:
"słowa - one są tylko lustrem myśli"
Słowa są czymś niezależnym od myśli, niezależnym od rzeczywistości. Słowa często kreują drugą rzeczywistość, stają się źródłem innych myśli, innego "ja".

Krótko mówiąc, wiersz tajemniczy, nie do końca go zrozumiałem (co też czyni go bardziej interesującym).
Pozdrawiam
MZ

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Słowa nazwałam lustrem myśli, bo jeśli chcemy komuś przekazać jakąś myśl to używamy np. słów, one mają odbijać tę myśl z nas, lecz wszystko co odbite jest już zmienione, bo odwrócone,do tego dochodzą jeszcze inne deformacje, bo lustro, wbrew pozorom, nie oddaje tego, co odbija, wiernie.

Odczytał Pan wiersz zgodnie z moją intencją - poznać samego siebie. Dziękuję Panu bardzo i pozdrawiam serdecznie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Poezja zaangażowana, bliska temu co boleśnie aktualne. Systemy się sypią, nie tylko zdrowia, ale gdy polityka staje się funkcją zemsty, a nie wizji, jest tylko restauracją resentymentu i konserwacją wygodnej patologii inaczej być nie może. Nam pozostaje emocjonalny lament - zaangażowany społecznie, oparty na bezpośredniej ekspresji żalu, buntu i bezsilności wobec choroby, śmierci i niewydolności systemu ochrony zdrowia.  Erozja trwa, na wielu obszarach, choć ochrona zdrowia bliska przeciętnemu doświadczeniu razi odhumanizowanym podejściem do ludzkich spraw i rozjazdem statystyki z namacalnością problemów. 
    • Towarzysz kaszel nie taki groźny - wiesz, że wieczorem złapiesz go w pościel. Przybłęda katar, niby że spada z nosa do Nikąd. Też odpowiada. Ból kości w złości zawrze przymierze, pierwszą pod słońce psychikę z jeżem. Ból głowy standard. Jednak niedziela ten fakt statyczny wciąż może zmieniać. Gdy tylko dziadek przy tobie drogą, a skrzydłem siostra otacza błogo, Wiesz -  z nimi zawsze świeżo w rozmowie jesteś partnerem z czapką na głowie. Nic, że zwyczajny kawałek ścieżki. Z domu na działkę, z działki gdzie mieszka Mrówka i pszczoła, gołąb i krecik, łodyżka, listek, patyczek, mieczyk, różna gra świateł oku przyjazna, spod chmur na ogół z zielenią jasna,   może dlatego, że zajrzał dziadek - jak się dziś czujesz? Energii spadek? Nie bardzo śpiesznie, z ochotą w górę, chłopiec - bo lubi, znów podskakuje.      
    • @EwelinaI to bardzo zdrowe podejście. W swoich miniaturkach uchwycasz chwile, pragnienia, tęsknotę i bardzo to lubię. Nie ma tutaj ani za dużo, ani za mało ale cała kwintesencja przekazu.  Pozdrawiam ponownie :-) 
    • @Tectosmith W takim razie miłego seansu:) @Berenika97 pewien koniec miałam na myśli, choć nie definitywny wbrew pozorom.  Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Tectosmith tak właśnie miało być, oszczędność słów daje znacznie więcej niż ich nadmiar. Już dawno nie "przegaduję" tematów. Przestrzeń daje wolność interpretacji, a ja nie lubię niczego narzucać, bo kim że jestem, żeby komuś narzucać jak ma czuć i jak ma myśleć.  Pozdrawiam nieustannie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...