Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jesteśmy razem


Rekomendowane odpowiedzi

Dom to tylko serca i kawałek nadziei,
Że nie zabraknie oddechu w biegu,
I garść niczego
Co we wszystko się zmieni.

 

Tomo na gruzach ciekawa człowieka 
Powoli kruszy mury dziecka,
Wypełnia ciszę tęsknoty lekko, 
Jak misę kruchych  dni ciepłe mleko.

 

Czas usiadł na drzewie i macha do nas,
Różnych samotności tańczącej pary.
Młody pies i człowiek stary.
Miękkość sierści w płaczących dłoniach.

 

Przed nami góry i tysiące słów. 
Szepty, wichury i klątwy nocy,
W kieszeni proca i uśmiech gorący. 
Uśmiech i oddech razem znów. 

 

A jednak Ciebie nie ma.
Pies patrzy na ludzkie rany
I uczy mnie, jak być kochanym.
Daje mi swoją chwilę istnienia.
Po prostu. Nie słowami. 
Los darowany
Bez kamienia.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam -  tylko małe fragmenty na tak - dużo pustych chwil - 

                                                                                                           Pozdr.

 

                                                                                           

                                                                                                      

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...