Fotonowa pamięć

[Quidem.art]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Fotony są  wieczne, jak Bóg. 
Jesteś światłem we mnie.
Tylko przez życie się zdrzemnę 
I zobaczyć Cię znów będę mógł. 

Nawet teraz, w pustych cieniach,
Tyle twoich ech,
Smak, zapach, szczęśliwy śmiech. 
Nic się nie zmienia, a to wszystko zmienia.

To chyba czujecie najlepiej, kobiety.
Szczęście z gniewem parte w bólu. 
Nie ma śmierci w zdrowym ulu.
Mój śmiech i "dziękuję", w kosiarce zamieci. 
...Tak bym przytulił
W Mlecznej drogi kuli.
I wciąż tulę. Przecież 
Miłości się nie leczy.
Niech Ci się wiedzie w tym... świecie. 
Mój na śmierć zakłuli.

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Edytowane 29 Kwietnia 2022 przez Quidem.art (wyświetl historię edycji)

[Deonix_]

A to jest niezwykły wiersz. Chyba jeszcze podobnego nie czytałam, 

a nie jest łatwo mnie zaskoczyć. Never mind I'll find something like this, pararazując tekst piosenki. 

Podoba mi się, bardzo, aż się zalogowałam, mimo że pełno terminów ciąży nade mną. 

 

Pozdrawiam, 

 

Deo. 

Edytowane 30 Kwietnia 2022 przez Deonix_
ynterpnkcja ;3 (wyświetl historię edycji)

[tetu]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

Każdy wers ma niesamowitą pojemność. Wymieniłam tylko kilka, bo tak naprawdę musiałabym skopiować wszystko. Już sam tytuł oddziałuje.
Pcha mi się do głowy mnóstwo rzeczy, aż nie mogę nadążyć.  Dobry wiersz. Pozdrawiam.