Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)


Iść do przodu, nie oglądać się za siebie, 
Być niemym przez chwilę- jak kamień.
Patrzeć w chmury, biec po niebie,
Wtulić się w drzewo, jak w ramię. 
Zawsze wokół drzew jest tysiące, 
A czuję, jakby było pusto... 
Marznę w tłumie, bo nikt nie rozumie, 
Że oczy me, to duszy lustro...
Chcę kamieniem być, chcę być skałą,
Gdy gruzem znów Twe usta zieją!
Taką silną i niepokonaną!
Kamienie zawsze się śmieją...

 

11 sierpnia 2016

Zdjęcie w Peak District 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Werka1987
Mała poprawka (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Werka1987 Tyle wyciągnęłaś z tego kamienia, a nie popadłaś przy tym w takie oczywistości jak "serce z kamienia" itd. Brawa za to ;D

Opublikowano

Dwie malutkie uwagi.

Przejrzyj sobie spacje w okolicach przecinków. Jest tam trochę bałaganu. :)

Druga sprawa to me. Niby nic w nim złego, ale obecnie staramy się unikać tych form zaimków dzierżawczych. Niektórzy mówią o nich pogardliwie mątwy. Mówiąc szczerze, to wydaje mi się, że w tym wersie jest ono właściwie zbędne, ale jeśli już będziesz się upierać żeby tam było, to moje, będzie w tym przypadku brzmiało bardziej naturalnie. Chociaż, moim zdaniem, jest zupełnie zbędne.

Poza tym ciekawy tekst i piękne zdjęcie z pięknego miejsca :)

 

Pozdrawiam.

 

P.S.: Kiedyś też coś pisałem o kamieniach... może zaraz odszukam ;)

 

 

Znalazłem mój stary wiersz o kamieniach:

 

 

:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...