uśmiech losu

[Natuskaa]

przykładam podkowę

do twojej osoby

krzywisz się znacznie

że nie twarzowo

że dzikie konie

tego nie potrzebują

 

że wiatr im chwyta

grzywy grzebykiem

rozczesuje na gładko

sny poskręcane

że biegną nie tresowane

a nie dla kostki cukru

 

że wciąż im się marzy

przestrzeń szeroka

bez wieszanej na ścianie

prosto bądź odwrotnie

na szczęście

pecha lub ozdobę

 

podkowy

 

[[email protected]]

@Natuskaa "Kobieta w tańcu, koń w galopie i fregata pod żaglami." - trzy ideały piękna wg Honoriusza Balzaca, ja bym dodał - podkowę podczas kucia. Zmienia swoją postać, tętni ogniem, stukot kowalskiego młota i ostateczne zahartowanie w wodzie. A później najważniejsze...  hacele i na nogi konia, który pędzi w nieokiełznane przestrzenie.
 

Pozdrawiam Nata.

[A-typowa-b]

@Natuskaa bardzo fajny wiersz Ci kobieto wyszedł. Pozdrawiam

[Natuskaa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... a potem ją koń gubi, ludzie ją znajdują i sobie z niej zaklinają przyszłość...

 

Dzięki, miłego wieczoru :)

Przyjemnie jest przeczytać taki komentarz :)

 

Dziękuję i pozdrawiam.