Ktoś umarły

[Gość]

smutku - mój gościu niespodziewany
wybacz mi - o nic więcej nie proszę
- że gdy przychodzisz sobą pijany
ja trzeźwo drzwiami trzaskam przed nosem

że nie wyjrzałem choćby przez wizjer
pośród żarówek zgasłem w pośpiechu
świat ostateczną podjął decyzję
chciał żebyś ogłuchł na dźwięk oddechu

chociaż ci przyszło klamkę całować
a nie zroszone solą policzki
tuż pod uśmiechem trupim cię chowam
bez tego byłbym umarłym nikim

 

 

[Dared]

@error_erros Szacunek wielki za warsztat

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To nic wielkiego, ale dziękuję ;D

[Marek.zak1]

Podoba mi się, w Twoim fajnym stylu. Widzę tu pokłosie znanej tezy profesora Tatarkiewicza: jeśli szczęście puka do drzwi nie pytaj po co przyszło i do kogo i zaraz otwieraj. Tutaj konsekwentnie, jak puka smutek, też nie pytaj, tylko nie wpuszczaj, bo on działa destrukcyjnie. Fajnie wyszło. M

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję, że podchodzisz z aprobatą to mojej przewidywalności ;D

Bez wątpienia dobrze jest odcinać się od tego, co powoduje w nas negatywne emocje. Gorzej, zdecydowanie gorzej w tej sytuacji wypada ten, kogo smutek w znacznym stopniu określa i kto nauczył się widzieć go jako coś pozytywnego.

[Marek.zak1]

@error_erros Smutek jak sól, i wiele innych, w dobrej ilości / proporcji poprawia i wzbogaca, jak za dużo, działa destrukcyjnie. Tak więc na ten moment wymyśliłem : zarządzanie smutkiem, bo jak nim nie zarządzasz, on przejmie nad tobą kontrolę.  Lata zarządzania wychodzą:). M

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Grunt, to umieć utrzymać szale ze skrajnymi emocjami na równym poziomie. Ale to też nie zawsze dobrze, bo z kolei skutkuje apatią. Wiem, co mówię!

 

Czy "zarządzanie smutkiem" jest objęte jakimiś prawami autorskimi? Bo to genialne sformułowanie, chętnie bym ukradł ;>

[Marek.zak1]

@error_erros Śmiało, SM, czyli Sorrow / sadness management. 

[Dared]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja tam wolę huśtawkę na placu zabaw, byle za bardzo nie walnąć o ziemię ;-)

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Już lepszy byłby ten taki bimbał na sprężynie, na pewno wiesz, o co mi chodzi :P Na nim przynajmniej odbijasz się od dna (po to, by zaraz być na dnie po drugiej stronie) ;D

[Dared]

@error_erros Z bimbałami mam inne skojarzenia, na pewno wiesz, o co mi chodzi;-) ale takie "wentyle" są potrzebne żeby żeby nie ugrzęznąć ani na dnie ani do góry , bo to albo głowa za lekka, albo dupa za ciężka

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dobrze powiedziane!

[Kot]

@error_erros

Bo kto nie zaznał goryczy ni razu itd...

Smutek to stała kosmiczna, według niektórych. Ciekawy wiersz, podoba mi się ta ostateczna decyzja świata.

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję! Ostateczna decyzja świata to presja otoczenia, społeczeństwa - tak to sobie ułożyłem w głowie.

[Annaartdark]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To jest dla mnie mocne zdanie.

Ważne że jest jeszcze miejsce na uśmiech.

Wiersz jest świetny.

 

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No jest uśmiech, ale trupi. Pośmiertna, zastygła maska. Tak to widzę - maska.

Dziękuję pięknie!

[tetu]

A ja tu widzę taką "grę" zgrywkę, zagrywkę pijanego z trzeźwym. Ten smutek gdzieś się zatacza, ale tak naprawdę peel świetnie się broni, przynajmniej takie stwarza pozory. Zna skutki uboczne i nie chce dopuścić ich do obrotu. Choć coś czuję, że jeden fałszywy ruch i... peel musi się pilnować. 
Chowanie smutku pod trupim uśmiechem... świetne!  takie trochę cyniczne. Maska opada. Pozdrawiam. 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - bardzo udane pisanie -  

                                                         Pozdr.

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie miałem na myśli dosłownie dwóch osób - trzeźwiej i nietrzeźwej. Skoro już spersonifikowałem smutek, wydało mi się dopuszczalne, by stosować takie piruety jak to, że smutek jest "sam sobą pijany". A w opozycji do tego - oczywiście trzeźwość umysłu peela. Z tym widmem jednego fałszywego ruchu - też tak to widzę. Z cynizmem maski też jak najbardziej się zgadzam, choć to cynizm powodowany poczuciem przegrywanej bitwy. Ten uśmiech to maska dla oczu otoczenia, przyrośnięta do skóry tak, że peel próbuje się już z tą sztuczną twarzą po prostu pogodzić.

Dzięki wielkie, że do mnie wpadłaś!

Pięknie dziękuję!

[tetu]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja też nie miałam na myśli dwóch osób. 

pijany smutek kontra trzeźwy peel. Taka oto piruetowa zgrywka, zagrywka;) 

Dobry wiersz.