Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Spadł dziadkowi cenny znaczek

na podłogę wprost z klasera

raczkujący wnuk go podniósł

a że jeszcze ich nie zbiera

 

zmiął go w rączce i tę kulkę

co od niego była mniejsza

wziął do buzi i ją połknął

choć nie była najsmaczniejsza.

 

Dziadek się zanosi płaczem

i łzy krokodyle roni

że mu najcenniejszy okaz

z serii "Tabun dzikich koni"

 

przepadł i to bezpowrotnie

unikatem była seria

płacze babcia, mama, tata

płacz to mało, to histeria.

 

Tylko raczkujący bobas

patrzy na nich i się śmieje

bowiem jeszcze nie rozumie

co się wokół niego dzieje

 

ale gdy ucichły płacze

i normalność zawitała

jako pierwsza z całej czwórki

to się babcia odezwała.

 

Starczy tego biadolenia

spójrzcie na to z innej strony

rośnie nam filatelista

pierwszy krok ma zaliczony

 

gdy dorośnie to po dziadku

w schedzie serię tę dostanie

zdobyć brakujący znaczek

będzie miał na pierwszym planie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Znaczki można zbierać na różne sposoby

na ile pozwolą pieniężne zasoby.

Większość z tych, co mówi, że on znaczki zbiera

to swój abonament wkłada do klasera.

 

Inny ten wytrawny to filatelista

jemu nie wystarczy tylko seria czysta

on wybiera temat, drąży go, powiększa

i w temacie zbiór swój jak może upiększa.

 

Buduje eksponat, bowiem ma już wprawę

i wkrótce wysyła na pierwszą wystawę

zdobywa dyplomy, medale, pochwały

pnie się coraz wyżej wierząc w ideały.

 

Pozdrawiam

Opublikowano

@Marek.zak1

No to teraz czas na powrót. Nie pytam jaka dziedzina sportu ale każdą można opisać, opowiedzieć walorami (w klasie otwartej) nie tylko walorami filatelistycznymi. Jako były zawodnik masz opanowane przepisy i regulaminy. To duże udogodnienie przy opracowaniu planu. Znaczki i inne walory są dzisiaj o wiele tańsze i łatwiej dostępne.

Służę pomocą ale o tym lepiej dyskutować a prywatnej poczcie.

Pozdrawiam

Opublikowano

@jan_komułzykant

Gdy tyrani są u władzy

intelektualnie nadzy

to szef poczty nie podskoczy

lęk, że kulka między oczy

 

więc drukują ich portrety

dopisują im zalety

i dopiero po ich zgonie

taki znaczek w ogniu płonie

 

lecz nie wszystkie, bo dla kasy

ktoś z nich robi rarytasy,

Hitler, Putin? Przyznam szczerze

brak im miejsca w mym klaserze.

 

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • śpiewy szepty rozmowy radość płacz i śmiechy jak poblaski odbicia z tej strony jeziora gdzie ton żaden nie cichnie lecz migoce świeci i zdaje się nie gasnąć nigdy nie mieć końca   niczym w tyglu pasiece gdzie wściekła wre praca a treść nikła przemienia się w jazgot i syki w którym jedno się w drugie stapia przeistacza dyszy dudni bulgoce i gorejąc kipi   wieczorem kiedy słucham odległej twej mowy spokojny choć zmęczony od dnia wrzawy wrzasku słyszę szum w którym ginie wołanie i spowiedź i ten syk sunącego nieuchronnie piasku
    • @Simon Tracy Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Lenore Grey Piękny i co najważniejsze dla mnie... mocno modernistyczny wiersz o miłości.  
    • bławatek chce śmiać się dorzecznie tu dźwięcznie tu tudzież grzecznie a kaczeńce nie chcą się kłaniać tu miłość się musi doganiać bratek zaś kocha się zawzięcie do rak oczywiście pnięciem a Lilie są słodkie niczym miód ożywcze jak to cud jeszcze te Konwalie chcą sobie śpiewać miałczeć i ciepłem dogrzewać jeszcze i róże wołają się na wskroś chcą sobie pachnieć dostrzegać niby coś a Tulipany nie chcą tej nagany za swój byt wybrany zaś Krokusy są złotem przykryte swym żółtym bytem a ten pan co złapał Jelenia szuka kwiatów od korzenia szuka miłości i radości aby się w cieple nosić z wdzięczności bo rodzi się moc dojrzewania taka to ludzka słoneczna mania bo rodzi się duża cierpka moc miłosna jak stokroć z stu proc i jeszcze stokrotka onieśmiela płatkiem zboża się wybiela jeszcze jej futerko zakochało wielki uśmiech darowało
    • Życia gasną jak żarówki. A ja tylko spaceruję po pełnych bólu i zapomnienia. Teraźniejszości Himalajach. Usiadłem pod półką szkieletów. Stąd prowadzą w przyszłość drogowe krzyżówki. Za każdym zakrętem czyha strach.   Trzeba nauczyć się żyć i zdychać jak bezdomny pies. Siedzieć cicho, gdy czeszą pod włoski. Czerpać ostatni dobytek z pustych kies. Wrosnąć jak pleśń w ten krajobraz miejski.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...