Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tkwi
w wiecznym gniewie

pomiędzy
rozjazdem a szkieletami

zaciskając
gorset myśli

dławi

jeszcze nie wystygł
na oczach

sen

Opublikowano

Dziękuję Pansy za tych kilka słów , mówiących tak wiele....Pozdrawiam ;-)

Opublikowano

Witaj Jay :-D , dzięki za dodatność i za zatrzymanie w pamięci .Pozdrawiam.

Opublikowano

Arku , Tobie również serdecznie dziękuję za komentarz i zabieram jak zawsze Twoje życzenia.Pozdrawiam ;-)

Opublikowano

może i nie wniosę nic nowego w komentarzach, ale za to powiem coś miłego (mam nadzieję przynajmniej)- bardzo ładne. Ostatnio dochodzę do wniosku, że im krótsze tym treściwsze i można snuć interpretacje bez końca a to bardzo pozytywna rzecz.

pozdrawiam porannie (przynajmniej dla mnie to porannie:))

soczyście zielona n.

Opublikowano

Witaj Zielonooka , dziękuję za zauważenie , że nie tylko gąszcz słów może zawładnąć myślami ale i słowne miniatury. Zgadzam się z Tobą , że przeobrażać można myślowo każdy wers , słowo .....dobierać klimaty i wieloznaczenia.Pozdrawiam Cię serdecznie ;-)

Opublikowano

Myślę Danielu, że masz oczywiście prawo powiedzieć , co Ci się podoba w wierszu a co jest do kitu. Mimo to bardzo dziękuje za komentarz.Pozdrawiam :-)

Opublikowano

Martyno , dzięki za plusa , obojętnie czy małego czy dużego , ważne , że zostawiłaś swój ślad i słowa komentarza.Pozdrawiam serdecznie ;-))

Opublikowano

Michale , ;-) jestem wdzięczna za każdy komentarz ,a szczególnie za Twoją dodatniość WIELCEEEE . Pozdrawiam .

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Aniołowie są wśród nas...   Łukasz Jasiński 
    • @huzarc głęboki wiersz. Głos refleksji nad ceną bycia online, która polega na oddaniu kontroli nad własnym wizerunkiem i tożsamością. A w zamian -  zaspokojenie próżności.
    • Zanim Pan odwrócił twarz, świat zdążył zgnić od środka. Ludzie pili krew swoich braci jak wino, ludzkość weszła w głąb własnego zepsucia, fałsz stał się muzyką życia. a człowiek sam poczuł się bogiem. Zaczęło się od ciszy. Tak głębokiej, że nawet grzech nie miał już czego szeptać. Ziemia — rozszarpana jak ciało po spowiedzi — parowała krwią dzieci, które nigdy nie urodziły słowa „dlaczego”. Niebo było martwe. Anioły, obdarte z sensu, leżały w błocie jak zużyte skrzydła, a Pan — Pan siedział na tronie z gwiazd, większy niż cała nauka, i powiedział: „Dość.” Z Jego ust spłynęła światłość, ale nie była już łaską. Była nożem. Rozcinała kontynenty jak pępek starego stworzenia, i morza wróciły do swoich matek — do ciemności. Ludzie? Wydłubywali oczy, żeby nie widzieć końca, a potem modlili się do własnych odbić w kałużach, bo tylko one jeszcze słuchały. Miasta pękały jak szkło pod modlitwą. Krzyże się topiły, kościoły tańczyły w ogniu jak pijani prorocy, a Jezus, obdarty z miłosierdzia, szedł przez płonące ulice i krzyczał: „Nie znam was.” Wtedy czas się zatrzymał, i nawet śmierć zaczęła błagać o życie. Wielki Bóg zamknął dłonie, jak dziecko, które nie chce już patrzeć na swój rysunek. Świat się zmieścił między palcami, zadrżał, zapłakał — i pękł. A w pustce po nim został tylko oddech. Nie Jego. Nie nasz. Oddech samego nic.  
    • Słowa mają swoje serca. Czasem wystarczy jedno, jak pieniążek.   Każde zauważę, podniosę, jak żebrak. Ale najbardziej lubię, kiedy śpiewa lub gra - przystaję i słucham.   Zabieram i chowam, bo coś robi ze mną, choć takie jedno i małe.    
    • I tacy co plują I tacy co czynią Przecelnie spisałaś Obłudność Dziewczyno   Pozdrawiam ;-))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...