Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Powiedz mi… tak, wiem – nie wypowiesz słowa… Twoje usta, kamienne usta…

 

Noc mnie miażdży, czy to rozumiesz?

Powiedz… ― milczenie,

świdrujący szmer rozsadza uszy…

 

Jestem w bezkresie czasu,

w przestrzeni milczenia…

… cienie wokół, bezwład melancholii…

 

Światło obskurnej żarówki roztacza mdławą poświatę…

… płachty pajęczyn falują od czyjegoś oddechu… czyjego?

 

Jestem tutaj,

gdzie nie ma

nikogo

i nigdy

nie będzie…

 

Książki… ― wezmę sobie jakąś z regału…

Nie, nie dam rady

wspiąć się po drabinie…

 

Za oknem śnieg, stalowe niebo…

 

Gdzieś

sobie

pójdę,

 

w siny

mrok,

szklisty…

 

… do pustej przystani zmrożonej cierpieniem i ciszą… jeszcze, tylko przewertuję zakurzone bruliony,

kołonotatniki…

 

Mieszają mi się słowa,

zapętlone myśli…

 

Wszystko się kołysze…

… upada z chrzęstem butelek…

 

Ach,

to

― ty…

 

Jesteś

przez

chwilę

― i zaraz znikasz…  

 

Musisz

już

kończyć,

 

ciągle

to

słyszę…

 

Słońce wpada do środka, oświetla oszklone gabloty z porcelanową zastawą…

 

Zakurzona serwantka zwieńczona martwym zegarem…

Klucz spoczywa obok, powyginany, zapomniany przedmiot…

 

Ojciec nakręcał nim,

kiedyś mechanizm…

Ustawiał czujnie wskazówki…

 

Kogo

to

teraz

― obchodzi?

 

Nikogo…  

 

Wiem,

że nikogo…

 

Czas zatrzymał się w chwili śmierci, która wzdycha wciąż lodowatym chłodem…

 

Słońce

wpada

do wnętrza…

 

Słońce?

 

Skąd ―

słońce?

 

Przecież

przed

chwilą ―

szumiała

― otchłań nocy…

 

... rozbestwiona

samotność

melancholii…

 

Zatem, świeci żarówka w gazetowym kloszu…

 

Pusty stół

i krzesła,

wersalka…

 

Trzydrzwiowa szafa ze słojami czasu, z modelem japońskiego pancernika na górze… 

 

Siadam na podłodze…

 

… wśród stosu fotografii i listów…

 

Skąd?

 

Od

kogo?

 

Od nikogo…

… od siebie samego…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2022-03-17)

 

 

 

 

Edytowane przez Arsis (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nata_Kruk   Cudownie bolesna puenta, która w jednym słowie ujawnia tragiczną prawdę: sława, która karmi oczy innych, często głodzi serce tego, kto ją stworzył.   Podoba mi się :)
    • @Migrena trzymam się bardzo dobrze, same przyjemności mam w życiu, tata pomoże mi z ułożeniem ogrzewania, będę pomagała w układaniu rurek, sklejaniu i kupuję w końcu ciepłe grzejniczki, w końcu będę miała jak w ulu:) firmy są bardzo drogie, zrezygnowałam z tego. Ja potrzebuję faceta z złotą rączką, nie pisarza:) Mango lassi jest fajne na jogurcie naturalnym z wodą różaną i kardamonem:) pycha, idealne po treningu:)
    • a jutro łazi swoją drogą utyskiwania mając za nic przewidywalne jak pogoda wystarczy myśleć miły panie   gdy je zrozumiesz się uśmiechnie i jeszcze weźmie cię za rękę smutek sam z oczu szybko zejdzie a życie znów się stanie piękne :)))
    • świetnie uchwycone   co chwila selfie na każdym kroku za wszelką cenę uwagę zwrócić takie dziewczyny trudno jest cenić chłopcy podobni lecz ci są głupi   język co chwila także kaleczą a wulgaryzmy to jest powszechność niedouczeni dla nich codzienność to celebrytów skrzywione echo :))
    • @Nata_Kruk Dzięki Ci za ten komentarz – uśmiechnąłem się przy „upiłeś”, bo trafiłaś w punkt

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Co do „które” – masz rację, że zrobiło się ich trochę gęsto. Pierwotnie chciałem, żeby to zabrzmiało jak taki szarpany oddech, coś z rytmu ziemi i mantry, ale widzę, że w czytaniu potrafi to przydusić i stworzyć "stukot". Twoja wersja z „ono płonie…” jest naprawdę dobra – lżejsza, a jednak nic nie traci z sensu.   Dzięki za uważne oko i dobre słowo – takie komentarze to złoto.     @viola arvensis   Bardzo Ci Violu dziękuję za te słowa — aż samemu szybciej bije serce po takiej lekturze komentarza :) Cieszę się, że wiersz tak zadziałał — chciałem, żeby był właśnie dziki, pulsujący, niepokojący. A że „jesień upoiła”, to już najlepszy możliwy efekt. Dzięki piękne :)     @violetta "mango lassi z wodą różaną". No pięknie ! Pychota :) Trzymaj się duchem to i boleści znikną ! Tego Ci życzę :)    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...