Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wspomnienie o Ewie Demarczyk


Rekomendowane odpowiedzi

 

 
Znów stoję na scenie drewnianej
tylko nie wiem
czy jako człowiek
kukiełka
pacynka
Zawsze ktoś pociąga za sznurki.
----
I ten wąski korytarz
prowadzi w stronę biura urzędnika
gdzie na biurku stoi
maszyna do pisania
filiżanka wypitej kawy
Papieros co jeszcze nadal się tli.
----
Nisko pod naszymi stopami
przychodzi palacz
wczesnym rankiem
każdego dnia
do kotłowni numer sześć
by rozpalić ogień
taki miły pan
przywita się
uśmiechnie
czasem coś powie
mało zauważalny
parę osób tylko go spotyka
A ja ostatnio codziennie.
----
Słowa te
poezja śpiewana
dążę jedynie do perfekcji
ciągle wymagam
stawiam poprzeczkę
choć w życiu realnym
Nazywają mnie cichodajką.
----
Odeszłam z tego świata
bez wpływu i decyzji
tak to już jest złożone
nadejdą łzy
w sercu ból
później tylko wspomnienia
muzyka została
spogląda w oczy ludzi
A każde wyraża coś innego.
----
Autor wiersza
Damian Moszek.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...