Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wystrychnięty na
człowieka
jestem w połowie
zmechanizowany
roboty chodzą po głowie
po życie
banalne i żałosne
krzykiem rozparte
na sztalugach
po
maluję

uwielbiam siadać na krześle
i liczyć bóle
jeden dwa milion

czasami na wycieczce do zoo
w gadaniu papug i małp
siedzę jak buszmen
taki inny nowy
ślepy cyborg

wystrychnięty
na podobieństwo Boga
wolę antylopy

Opublikowano

No i co Panie Adamie? Nie popisał się Pan. Temat znany, omawiany i takie tam dalej.

> wystrychnięty na człowieka
Niesamowite. Brzmi jak: "los wybrał mnie człowiekiem". W serialach brazylijskich kariera murowana.

> zmechanizowany
No tak. To genialne. I jakie oryginalne! Matko boska. Aż się nie chce wracać...

> maluję
Jasne. Mechanizuję, maluję, i jeszcze umiem kartę kredytową wepchnąć do bankomatu. Jestem gościem wybranym przez los - człowiekiem. Niesamowicie złota myśl.

> wystrychnięty na podobieństwo Boga
*zief*

Co się dzieje? Nowy serial w TV jest emitowany czy co?
Sio od tych kniotów. Pisz(-cie) jak dawniej, bo to jest straszne jak narazie.

[sub]Tekst był edytowany przez Seweryn Muszkowski dnia 15-09-2003 02:47.[/sub]

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • tego roku w przysiołku zima była sroga pod butami szeleścił szron na polach gdzieniegdzie wystawały skiby zamarzniętej bryły kruki niespokojnie krążyły nad lasem czarnymi skrzydłami omiatając rozbudzone niebo sarny skryły się między rozłożystymi gałęziami świerku białe czapy szczelnie zakrywały delikatne igliwie Olga z łatwością zsunęła walonki czarne lepkie od brudu jeszcze latem uprosiła o kawałek filcu którym wyścielała środek przepastnego buta niegdyś jędrne uda dziś poorane zgrabiałymi palcami niejakiego Żeni czy Miszy kto by spamiętał intymność wokół nicość jak wykrawana cząstka ze świata mówią wejdź w siebie głębiej rozpoznaj wroga nazwij
    • @Ewelina dzięki
    • @Leona  bywa, że nie chcemy widzieć, bo może ktoś inny pomoże, bo my mamy własne problemy, i bywa tak- że nikt nie pomoże   Poruszający wiersz
    • @Annna2 smutna rzeczywistość i bezlitośnie tak często obecna gdzieś za miedzą.  Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Inspiracją list przeczytany w necie.         Rozczarowałaś mnie moja żono i zbędne rozkoszy twoje łono. Pracę rzuciłaś, i bliżej już do grudnia. Jamajka, Bali, spanie do południa. Drinki z parasolką Las Palmas w szczycie, bez tego - jakież nudne jest życie! Rozwodzę się z tobą żono, żegnam rękawicę. Małżeństwa nie utrzymujesz, ognisko w rozsypce. Opuszczam cię - twoja kuzynka różą w zenicie. Z nią podeptam wysoką maciejkę, jak lew zaryczę, a dreszcze- jeszcze, jeszcze! Zdobędę góry raz po raz i wtóry, a potem pagórki słone zagrają świerszczem. Rozczarowałaś mnie moja żono jak zimne deszcze. Drogi mężu! Kuzynka z chłopa zrobiła się kobietą. W Lotto miliony wygrałam, to najmilszą podnietą. Na Kanarach widnokrąg gorzeje egretą. Świty się ścielą, i nigdy nie bledną. Ty mężu? Wszystko mi jedno.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...