z przerwą na życie

[kall]

Życie… ziemskie bytowanie

Z przerwą na małą-czarną
i na kłótnię z własną osobowością

Na ciągłe czekanie przy tym samym drzewie –
roślinie spokoju wspomnień

Na zamknięte drzwi duszy
chowającej się przed nachalnością uczuć

Na ciężkie słowa
i lekkie mrzonki

Na spotkanie z sumieniem
i ucieczką przed odpowiedzialnością

Życie…. z przerwą na życie

[Antoni Leszczyc]

Nie spodobało mi się. Przede wszystkim pointę da się łatwo zgadnąć - a to odbiera utworowi połowę uroku. Kilka słabych fraz: "drzwi duszy", "mała czarna" (mówię, pić herbatę! :), strofa przed ostatnia. Spodobały mi się "mrzonki" - acz nie wiem, czy moga być "lekkie".

Pozdrawiam, Antek

[Michał Ziemiak]

Witam!
Byłoby dobrze gdyby nie było sprawy postawionej tak jasno - urok wiersza padł...
POZDRAWIAM!

[kall]

Dziękuje bardzo za komentarze.

Racja, lepiej było nadać inny tytuł... ale cóż - za późno :(

A z tą herbatą to bym polemizowała :)

Pozdrawiam :)