Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Idąc ścieżka rozpaczy....


Rekomendowane odpowiedzi

Idąc ścieżka rozpaczy
Rozmyślając nad cierpieniem
Czując tylko ból.
Modliłam się do boga o ciebie
Zjawiłeś się, lecz nie dla mnie
A chciałam ciebie tak bardzo
Teraz nie będę już czekać
Pójdę do ciebie
Już jestem przy drzwiach
A w ręku trzymam nóż
Zabije ciebie, zabije siebie
Teraz na wieki będziemy razem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

a) podmiot liryczny cierpi:wspołczujemy...ale własciwie mimo "ciężkich" słów tej rozpaczy nie widze

b) owy "bóg" chyba wiele nie zdziałą bo wydaje sie mie cmałe znaczenie dla podmiotu lirycznego skoro nie zasłużył na duza litere

c)za dużo dosłowności , to ez czujesz wiersz, piszesz emocjami nie oznacza ze bedzie on dobry: ten jest za wtórny i za wiele w nim jest podane na tacy, czytelnik (naogół) to bystra i inteligetna bestia, i nawet jesli czegos mu nie powiesz, sam się domyśli i owo "domyślanie się" pobudzi jego zmysły i z pewnościa wpłynie pozytywnie na odbior utworu. Pisz albo ciekawie, albo bardzo lirycznie: wywołując u czytelnika dreszczyk:)

d)końcówka: jak dla mnie zbyt dramatyczna: brakuje pointy, czegos co bym zapamietałą:)

Pisz pisz pisz, nie wiem czy moje wskazówki się na cokolwiek przydadzą;wkońcu masz tutaj doczynienia tylko z moim subiektywizmem ...

Trzymaj się cieplutko:)
Agata

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...