Wata cukrowa i marzenia

[Koziorowska]

Zaplątałam się w myśli o tobie,

nie ma ucieczki.

Mogę jedynie odradzać się u piedestału

rozmarzonych ust, oczu podobnych do

płonących na czarno gwiazd.

 

Wieje wiatr, niesie woń waty cukrowej

i spełnionych marzeń.

Czy warto jątrzyć wspomnienia,

by zobaczyć to, co jeszcze nienazwane?

Nie chcę przemijać, nie chcę wołać

o kawałek duszy

na tej przeludnionej wyspie.

 

Zanim zdołamy przekonać świat

do miłości, stańmy na warcie snu,

którego nie sposób wykorzenić.

 

Zza powiek spogląda na mnie

obrażona namiętność; czy za mało

czułości jej wyznaczyłam?

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - kolejny twój udany wiersz  - tak trzymaj - 

                                                                                        Pozdr.serdecznie.