Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dwa dodać dwa, czyli rzecz o pokrętnej logice i kreatywnej księgowości


Gość Franek K

Rekomendowane odpowiedzi

 

Tekst powstał z okazji Dnia Logiki

 

 

Ukazał się w prasie anons nietypowy,

Potrzebny do pracy pilnie jest księgowy.

Powinien posiadać tylko dwie zdolności:

Pokrętnej logiki i kreatywności.

 

Gdy pierwszy aplikant zjawił się z podaniem,

Komisja zadała mu jedno pytanie:

- Chcemy poznać pański pogląd w jednym względzie.

Dwa plus dwa, to ile według pana będzie?

 

Zamyślił się nad tym równaniem kandydat,

W końcu rzekł niepewnie, że to cztery chyba...

Nie wzbudziła jednak zachwytu odpowiedź:

- Dziękujemy panu, może pan już odejść.

 

Drugi, który zgłosił się na przesłuchanie

Usłyszał dokładnie to samo pytanie.

Trochę się namyślał, by po chwili rzec:

- To coś, moim zdaniem, między trzy a pięć...

 

Kiwnęła z uznaniem część członków komisji

- Widać, że aplikant dość pokrętnie myśli,

I sprawia wrażenie też kreatywnego.

Stwierdzili, że wkrótce oddzwonią do niego.

 

Po nim wszedł kandydat dziwnie rozchełstany,

I ten o to samo został zapytany.

- To wszystko zależy i różnie wychodzi,

A ile potrzeba panu prezesowi?

 

Odpowiedzią wszyscy jęli się zachwycać

- Cóż za kreatywnie pokrętna logika!

Prezes klasnął w dłonie i rzekł – doskonale,

Czy może pan zacząć pracę w poniedziałek?

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wśród nocy cisza, ciemno wszędzie, Tylko moje myśli krążą wokół Twoich snów. Zgubiłem siebie, nie wiem nawet gdzie, Każdy dzień jak cień, światło tu nie sięga. Czasem sięgać próbuję w przyszłość odważnie, Ale jest mi tu jakoś niewyraźnie. Tak pusto, głucho wszędzie, I nie wiem co to będzie. I czy cokolwiek  jeszcze będzie. Mówią, że życie to nie bajka, Ale nikt mi nie powiedział że to będzie thriller. Fabuła tej opowieści mi ucieka, Nikt i nic już na mnie nie czeka. Czuję chłód, choć w pokoju ciepło, Każdy mój uśmiech to gęba z plastiku. Lubiłem marzyć, teraz boję się, Że dawne marzenia to tylko zły sen. Za rogiem otwiera się dla mnie nowy dzień, I znów zapomnę, co znaczy "żyć". W koło i w koło, bez celu, bez końca. Czy znajdę siebie, w tym całym szaleństwie?
    • @Leszczym Metaforycznie prezent odnalazł miejsce w tekście. Być może adresat doceni wartość prezentu :))
    • @Natuskaa    Dziękuję Ci wielce

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      .
    • @violetta dzięki; publikuję tutaj tylko dodatkowo - normalnie na TwojeWiersze (jako RoMiś - bo 'Groschek' ma blokadę); tego portalu nie rozgryzłem do tej pory..
    • @Hiala @Monia @Domysły Monika @malwinawina @Leszczym, ponieważ zauważyłem, że jest tutaj taki zwyczaj, że autor dziękuje za polubienia swojego wiersza, to i ja wam dziękuję. I, jak już zapowiadałem, mam zamiar napisać własną interpretację tego mojego wiersza. Ponieważ spotkałem się tu na portalu z taką opinią, że interpretacja wiersza przez autora może zagrażać intuicji czytelniczej, to proponuję, żeby ci, którzy tak myślą tej interpretacji po prostu nie czytali. Ja ze swej strony uważam, że autor wiersza powinien być także uczestnikiem dyskusji o swoim wierszu, chociażby dlatego, że dla samego autora znaczenie jego poezji nie musi być wcale jasne, autor także może po upublicznieniu swojego utworu go niejako "odkrywać". Autor może także mieć świadomość, że jego autorska interpretacja własnego utworu wcale nie musi być jedyna i autorytatywna... .
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...