MIASTO MELANCHOLII

[Marcin P. Pławik]

Znajomość . . .
Nietykalna  nimfa
W realności
Od paktu bram percepcji
Wymuszonej
Przy  ostatniej  woli

Gdyż  chwiejność  otwiera  się  niebem

 

Niebo
Obiecane kształtem  porcelany
Sen o ziemi obiecanej
Na  skrawku  antyku
Mieszkającego  tuż  
Nad  ostatnim dniem
... sceneria klasyczna

 

Z mimo twórczych
Przejawów
...z przyzwyczajeń
Krew zdobi ulicę
Smak  głosów
Pochyla się nad wyspą
Kanionem

 

Równając Się
Wygasłym oknem
Niedoszłą
. . .
Niedoszłym
. . .
Miastem
Melancholii

 

 

WARSZAWA