Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Do hejtera


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Gdy tylko w sieci nius jest świeży

Dłonie aż drżą ci z podniecenia,

Bo znów nadarza się okazja,

By sprawiedliwość swą wymierzyć,

Aby a priori winnych skazać

Swoim okrutnym, ostrym słowem.

Internet jest wszak od sądzenia,

Jego wyroki zaś surowe.

 

Świat wstrzymał oddech, cały zamarł

W oczekiwaniu co ty na to.

Domysły snują dziennikarze,

Zachodzi w głowę prokurator,

Sędzia wertuje kodeks karny,

W diagnozach gubią się lekarze.

I ślęczą wszyscy przed ekranem,

Chcąc poznać twoją wersję zdarzeń.

 

Tyś od wszechświata jest ekspertem,

Hejteris causa masz doktorat.

Wszystkie przepisy znasz na pamięć,

Savoir vivry, paragrafy.

Zawsze zachować się potrafisz,

Dostrzeżesz nawet drobny nietakt,

Nie umknie ci też żadne faux pas,

Zręcznie wyłapiesz wszystkie gafy.

 

Twoja uczciwość jest niezwykła,

Jesteś bez skazy jakiejkolwiek,

Żona cezara zwykła dziwka,

Święty szubrawcą jest przy tobie.

Nie grzeszysz niczym oprócz wiary

W bezkarność swoich e-poczynań.

Bóg Internetu nie wybacza

I nigdy też nie zapomina.

 

Ale to jedno wiedz hejterze,

Błędów ten tylko nie popełnia,

Co nic nie robi lub niewiele.

Słowo potężnym jest orężem,

Nie szafuj jego więc wolnością,

Bo możesz zranić nim głęboko.

Wrażliwych zaś na jego ostrze

Potrafi zabić z okrutnością.

 

Nie lej swych płynów ustrojowych,

I się nie schylaj po kamienie.

Życie przewrotne bywa bowiem,

Kata w ofiarę może zmienić.

I nie kop tego, który leży,

To homo decens nie przystoi.

Pozwól żyć innym i sam też żyj,

Nie cudzym życiem, ale swoim.

 

 


 

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Annie

 

Nie mnie personalnie, gdyż ja na salonach internetowych raczej nie bywam.

 

Dzięki Annie i pozdrawiam :)

 

 

Opublikowano

Franku, na tak, ale prawda jest prosta:

 

Tak to w necie funkcjonuje,

kto zazdrości - ten hejtuje. 

 

Najbardziej hejtowanym Polakiem jest Rober Lewandowski. Największe sukcesy na wszelakich polach, najbardziej znany, najbogatszy. 

 

Pozdrawiam niedzielnie.

 

Opublikowano (edytowane)

@Marek.zak1

 

No tak, z tym że mi chodziło o hejtera zawodowego, takiego co zna się na wszystkim, wszystko wie lepiej. Poucza innych i sekuje, sam będąc oczywiście wzorem cnót wszelakich. Taka polska mentalność Kalego z pryszczatą osobowością (o czym zresztą też było, ale odchudziłem tekst). A Robert sam trochę na siebie bicz kręci przez zachłanność i wszechbywalność. Mam wrażenie, że za odpowiednią kasę zacząłby reklamować nawet podpaski.

 

Pozdrawiam.

 

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja też nie, również nie czytam, nie wiem, nie komentuję.

Tak jak napisałam powyżej- nie wiem, ja się nie orientuję :) Ale jest rzecz która mnie trochę wkurzyła. Firma 4F - bardzo fajne rzeczy sportowe robi już od lat, bardzo dobrej jakości i w bardzo przystępnej cenie. Teraz od jakiegoś czasu Mr Lewandowski i Mrs Lewandowska mają tam swoje kolekcje, sygnowane swoim nazwiskiem. Ja się pytam po co? Wiadomo, ze nie robią tego za darmo i na pewno nie projektują tych ubrań. W końcowym rozrachunku to my, kupujący,za to płacimy.

Nie wiem dlaczego przy swoich kolosalnych zarobkach, muszą jeszcze ciągnąć z tego kasę.

Wydawałoby się, ze mają wystarczająco, ale najwyraźniej nigdy dosyć.

Opublikowano

@dot.

 

Dzięki Dot.

Z Tuwima zaczerpnąłem intro :)

Krytykowanie jest dużą sztuką. Jest ona potrzebna, ale tak jak piszesz - konstruktywna. Nikt nie jest doskonały. Jednakowoż mam wrażenie, że na forum króluje ostatnio tylko i wyłącznie głaskanie po główkach. To nie służy rozwojowi.

 

Pozdrawiam.

@Annie

 

Otóż to.

Nikt mnie nie przekona, że łupież który reklamuje p. Robert jest najlepszy. Dlatego też go nie kupuję ;)

Opublikowano

@Annie 4F stara być globalna marką, więc alternatywą mógłby być Messi, Ronaldo, czy podobna, globalna gwiazda globalnego sportu. Gwiazdy tenisa mają już długoletnie bardzo lukratywne kontrakty.  Jedyną taką z Polski jest RL, więc  może lepiej, że jednak on. Pozdrawiam. 

Opublikowano (edytowane)

@Franek K Odpowiedziałem już Annie. Nie, on ma Gilette tak trochę po Federerze, zegarki i chyba teraz 4F. Taki świat, zgodnie z powiedzeniem: "idź złoto do złota". Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak, oni chcą odmłodzić brand, a tenis to ich sport. Przedtem był Agassi i Federer. M

Edytowane przez Marek.zak1 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To ciekawe gdzie w tych ciuszkach 4F Lewandowski występuje, bo na pewno nie tam gdzie kopie piłkę i nie na salonach. A 4F nigdy nie zostanie globalna firmą bo za duża konkurencja potentatów odzieżowych. Wątpię, życie uda im się konkurować z Chinami czy innymi Adidasami. To jest typowo pod polski rynek, żeby konsument się zachwycił i otworzył buzie z wrażenia.

Staram się nie kupować tego co oni tam reklamują ale i tak w końcowym rozrachunku im płace :(

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Życzę im jak najlepiej, bo naprawdę robią fajne rzeczy ale jak zacznają wywalać kasę na celebrytów i podnosić ceny to chyba dobrze to nie wróży. 
Co innego olimpijczycy - byli ubrani w 4F i uważam, że super :)

Opublikowano

@Pi_

 

To się cieszę.

Dziękuję i pozdrawiam niedzielnie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@tetu

 

Dzięki Tetu.

 

Odpozdrawiam

Opublikowano

@zyzy52

 

Dzięki Zyzy. 

Jak pisałem już wyżej - dla mnie to tzw. pryszczata osobowość. Bez urażania osób z problemami skórnymi.

 

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@dot.

 

Ja tam osobiście nie lubię za bardzo być głaskanym. Wolę jak ktoś szuka całego w dziurze

Opublikowano

@dot.

 

Można, a i owszem. Można też pracować w palcówce edukacyjnej

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Waldemar_Talar_Talar

 

Prawda nas zniewoli, czy jakoś tak

@Jacek_Suchowicz

 

To u nas rodzinne. Mój kuzyn miał ksywę "pleban", ale niestety powiesił się w wieku 40 lat. Bywa i tak.

 

Dzięki Jacku i pozdrawiam  

@Blackness

 

Takie czasy nastały. Zawsze były złe, ale nigdy nie było podlejszych

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • czy zdążymy  się poznać    zabiegani  nie tylko za kasą    rower  kuchnia  fitness  siłownia  tańce  kółko fotograficzne  poezja   i praca praca połyka  ogrom czasu    widzimy się często  ale czy zdążymy  się poznać    jesteś taka... a ja ...   cóż o sobie wiemy... czy to wystarczy  aby RAZEM TRWAĆ WIEKI    12.2025 andrew  Sobota, już weekend   
    • @FaLcorN   FaLcorN …:) wiem, wiem;) mam taki wrodzony …talent ;)    lubię Ciebie:) !!!       
    • @KOBIETA Na Wenus? To nawet lepiej. Większa odległość to mniejsza pokusa, którą roztaczasz.
    • Pozostawiłam na chwilę własne myśli, stawiając przy taksówce od strony bagażnika walizki i informując chowającego je kierowcę, na którą ulicę zamiawiam kurs. Gdy wsiadłam i zamknęłam za sobą drzwi, zdecydowałam się do nich wrócić. A tym samym do naszej rozmowy.     - Jak to, co masz ze mną zrobić? - popatrzyłam na niego zaniepokojona. Do treści pytania, będącego w oczywisty sposób uzewnętrznieniem wątpliwości, doszedł jeszcze podkreślający je ton. Pierwsze pytanie wypowiedziałam zwykłym tempem. Drugie już znacznie szybciej - jak zwykle wtedy, kiedy coś mnie rozemocjonowało. - Chyba nie rozważasz odejścia ode mnie? Nie! No coś ty! Powiedz, że nie! - moje spojrzenie stało się o wiele bardziej niespokojne, podążając za zawartą w wypowiadanych słowach emocją.     - Nie! - powtórzyłam, ściskając mu dłonie. - Ty nie mógłbyś, prawda?! Nie po tych wszystkich twoich deklaracjach i zapewnieniach! Powiedz, że... - zgubiłam się na chwilę wśród swoich myśloemocji, przestając nadążać za słowami - że nie powiedziałeś tego i że ja tego nie usłyszałam - pokonałam na moment swoje zdenerwowanie.     - Prawda jest taka, że rozważyłem - odpowiedział wolno na moje pytanie. - Rozważyłem, ponieważ twoje postępowanie pokazuje, że nie jesteś gotowa na ten związek. Unikasz rozmów o istotnych kwestiach, zapowiadając "pogadamy", ale nie wracasz do nich. Ta sytuacja z koleżanką - wiesz, o której mówię. Test, co zdecyduję i jak się zachowam, dobitnie wskazał na twój brak zaufania pomimo, że o nim zapewniasz. Wreszcie ten wyjazd. Wiesz, że jego uzasadnienie stanowi sprzeczność z twoją obietnicą, że nie planujesz zniknąć? Robisz dokładnie to: zaplanowałaś zniknąć na półtora tygodnia. Skoro tak szanujesz swoje słowa, jak mam być pewien, że za jakiś czas nie znikniesz na miesiąc uzasadniając to potrzebą wakacyjnego wyjazdu?     Nie wiedziałam, co mu wtedy odpowiedzieć. Zrobiło mi głupio przed nim i przed sobą do tego stopnia, że mojemu umysłowi zabrakło słów.     - Słuchaj... muszę iść... - tylko tyle zdołałam wykrztusić.     Tak samo jak w tamtej chwili, poczułam spływające po twarzy łzy. Na szczęście wewnątrz taksówki było ciemno. Kierowca zwolnił, skręciwszy z głównej ulicy i wjeżdżając osiedlową drogą pomiędzy budynki, wreszcie zatrzymując samochód pod znajomo wyglądającym domem. Na szczęście dla siebie zdążyłam szybko otrzeć policzki.    - Jesteśmy na miejscu, proszę pani - oznajmił. - Pięćdziesiąt dwa złote. Będzie gotówką czy kartą?    - Gotówką - odparłam szybko, zaklinając go myślami, aby nie zapalał światła.                     *     *     *      Wszedłszy do domu i zmusiwszy się do jak najbardziej uczciwie i szczerze wyglądającego przywitania z mamą, posiedziałam z nią około godziny. Po czym oznajmiłam, że pójdę już się położyć.    - Tak szybko? Ledwie przyjechałaś... - mama była naprawdę zawiedziona.    - Muszę, mamo. Ja... Przepraszam - objęłam ją i przytuliłam. - Dobranoc.    Idąc po schodach, prowadzących na piętro i zaraz potem do swojej sypialni, wróciłam myślami do niego. Do nas i naszej skomplikowanej sytuacji.    - Czemu znowu to ja wszystko psuję?! - zezłościłam się na siebie. - I czemu on jest uczciwy, solidny i przejrzysty?! Musi taki być? I tak się starać, do cholery?! - zaklęłam. - Gdyby chociaż raz mnie okłamał albo zrobił coś nie fair, byłoby mi łatwiej go zostawić! Uznać, że nie jest dla mnie dość dobry! A tak tylko szarpię się pomiędzy miłością doń a obawami przede wspólną przyszłością! Pomiędzy tym, co czuję a tym, czego chcę!     Rozpłakałam się ze złości na siebie, na niego, na swoje uczucia i na swoje lęki.     - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały...       Rzeszów, 27. Grudnia 2025 
    • @Leszczym ostatnio słyszałem tezę że ciężko jest być facetem i nie nosić masek co zdaje się potwierdzać Twój wiersz. Ja robiłem to zawsze instynktownie(co nie zawsze było słuszne) jak w jednym z pierwszych moich tekstów    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...