Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pokolenie ctrl+alt+del


Rekomendowane odpowiedzi

@OloBolo no ten temat, to w ogóle ocean... z jednej strony uczucia zawarte w miksie avatara, kilku smsów i emotek... ale nie widzę zbyt wielu szczęśliwych ludzi. Pokolenie 25 minus - dla nich to normalka, oni sobie jakoś poradzą, stworzą pasującą dla siebie formę, ale 40 plus - to koszmar. Stare formy związków i relacji nie sprawdzają się już w tym świecie, próba e-randkowania to pasma rozczarowań, nowych, pasujących do realiów form relacji w zasadzie nie stworzono, więc trochę niebyt. Niby kogoś się tam łapie, ale... w sumie Pokolenie Samotność+

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jak dla mnie trochę za dużo tego wszystkiego file już wolałbym Fajle albo katalogi  :)  za duży przepych nowomody albo czasów w których się znajdujemy...

Ale czy w takim razie może być za dużo rzeczy na czasie?? 

 

Nie wiem ale przepych trochę zbija mnie z tropu rozprasza ... Echh starość  

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Igor Osterberg aliceD Do tego jednej głowy już nie starcza, mógłbym napisać drugie, trzecie i czwarte tyle - spostrzeżeń i spostrzeżątek ale dobrze jest po prostu wziąć od tego jeden głębszy oddech :) 

Bardzo lubię takie pisanie.. ciekawe czemu... :DDD

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Michał_78 obawiam się, że tak chyba nie możemy na to patrzeć... zresztą miłość się różnie definiuje, a jeszcze inaczej wygląda to w praktyce. nie chcę skazywać dzieci na bycie "amiszami". Ja mogę im pokazać inny świat, inne podejście, ale od technologii się nie ucieknie, co one zrobią z moimi "darami"? muszą znaleźć swoją drogę a nie zostać robotami...

@Marcin Krzysica chyba ten temat wymaga takiego doboru słów, inaczej by to trochę trafiało obok... ale dzięki

ps. przepychem bym tego jednak nie nazywał ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Poza nieuniknione   A gdybym tak w najdalszą wybrał się dziś przyszłość, By z rozproszonym światłem, przecinając przestrzeń, Zobaczyć w jednej chwili we wszechświecie wszystko, Co nawet pośród mgławic nie powstało jeszcze?   Czy umie ktoś eony zmieniać w okamgnienie, I sprawiać, by od czasu wciąż się odrywały? Zbyt krótko wyobraźni zawsze trwa spojrzenie, Spragnione na odległe patrzeć znów kwazary.   Tak bardzo chciałbym kiedyś przez horyzont cząstek Przepłynąć, wraz z ostatnią dostrzegalną gwiazdą, I ciepła odrobinę zabrać na pamiątkę, W nadziei, że powrócę kiedykolwiek stamtąd.   Bo przestrzeń tam jest przecież prawie nieskończona, I ciągle się rozszerza, sięga coraz dalej; Strunami kosmicznymi pięknie przepleciona, Rozciąga się, gdyż granic nie posiada wcale.   I przetrwa nawet koniec ery galaktycznej  Gdy zgaśnie Droga Mleczna, wespół z Andromedą. Ostatnia czarna dziura wkrótce potem zniknie, Fotonem pożegnalnym rozjaśniając niebo.   A wtedy… Czas nie będzie tutaj miał znaczenia, Bo cóż takiego w niczym może się wydarzyć? Istnienie dla samego przetrwa wszak istnienia, Lecz duchy, jestem pewien, nie przestaną marzyć.   ---  
    • nie gniewaj się wyszło jak kazanie ale jest myśl   czy my jesteśmy zawsze ok czy dostrzegamy własny błąd Najświętszej Pani ufajmy jej zawierzmy nasze dobro zło
    • @Domysły Monika Bardzo dziękuję i doceniam, tym bardziej, że forma tego utworu nie jest prosta, a treść to raczej strumień, przepływ pomiędzy znaczeniami, swoiste przeskoki. Przyznam się, że to intencjonalne, zleżało mi na efekcie lekkiej irytacji czytelnika, ale miałem też nadzieję, że jeżeli porzuci, to... może za chwilę wróci ;) Generalnie ten utwór jest jednym z kilku, które są pewnego rodzaju eksperymentem.   Co do Twojej interpretacji, to nie chcę niczego dopowiadać, wyjaśniać, powiem tyle - świetnie opisałaś swoje odczucia. Nawiasem mówiąc twoja recenzja to swoista surówka, sama w sobie jest doskonały materiałem na... wiersz! Przeczytałem z przyjemnością. Dziękuję!
    • @Jacek_Suchowicz cudownie. Tu co niektórzy powinni pisać chyba razem. Może można by było się umówić na taki jeden wspólny wiersz. Rzucić temat i pisać. Byłoby ciekawie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • bardzo fajny (rzeczywiście przypomina piosenkę z przedwojennego filmu) miły lekki i przyjemny   zaś ę zgubiło się pozornie bo nie wypada mówić chcę by rok po ślubie się upomnieć codziennie mówić chcę chcę chcę   z początku on się ciutek speszył lecz bardzo kochał swoje ę i bardzo chciał (dziś już nie grzeszył) razem mówili chcę chcę chcę :))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...