Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

W zadumie


Rekomendowane odpowiedzi

Idąc cmentarną aleją
Patrzę jak liście brązem się mienią
Wokoło znicze zmrok rozświetlają
Znak że bliscy o nich pamiętają
 
Pogrążam się w ciszy
Tak głośnej że bicie serca słyszę
Myśli biegną chwilami
Za tymi których nie ma z nami
 
Jedni odeszli w kwiecie młodości
Inni dożyli późnej starości
Kogoś choroba pokonała
Śmierć bezlitosna ze sobą zabrała
 
W oddali zobaczyłam
Pomnik nienarodzonych
Co życia nigdy nie poznali
Anielskimi skrzydłami obdarowani
 
Każdy po sobie coś pozostawił
Tęsknotę w sercu
Ciche wspomnienie
Teraz są westchnieniem
 
Więc pamiętajmy
Nie tylko dnia tego
Śmierć przecież przyjdzie po każdego
I tylko daty jej nie znamy
Dlatego zawsze czuwajmy
Edytowane przez izabela799 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@izabela799 Twoje wiersze są z serca, ot są... to się czuję, można im zarzucić jakieś niedoskonałości, ale w tym ich piękno tkwi. Ostatni wers :) Puenta, Całe szczęście, kiedyś poznamy. Kochajmy, póki jej nie zaznamy. Pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...