Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ich cienie


Rekomendowane odpowiedzi

@Somalija No tak Ago, słuchać też trzeba umieć, właśnie słucham Twojej piosenki... wzruszająca, a zbiorowych mogił większych i mniejszych mieliśmy mnóstwo. Zastanawiam się dlaczego nie uczymy się na błędach? Jutro przez chwilę będziemy o nich pamiętać, żeby na drugi dzień zapomnieć.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Dag To nas poetów cecha Dag, czasami nadajemy na tych samych kanałach nawet o tym nie wiedząc. Taka retrospekcja sentymentalna, czasowa, jesienna... jak zwał tak zwał.

Miłego wieczoru.

@Waldemar_Talar_Talar Waldku "zacne" to złe czy dobre? Musisz wybaczyć posiałem trochę smutkiem, ale w tym dniu mi wybaczysz.

 

Wszystkiego dobrego.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Czarek Płatak Czarku wróciłeś do pogaństwa, starej słowiańszczyzny, to nie to samo co kiedyś - pominki, radecznica, choć źródło zgoła podobne - szacunek i pamięć dla zmarłych. Popatrz jak wiara chrześcijańska zaadoptowała niektóre wierzenia wczesnych Słowian, jako swoje, można by tu mnożyć. Spryciarze.


Kłaniam się.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Natuskaa Natuskoo jest w Polsce dużo starych cmentarzy które budzą sentyment, mieszkam w małej górskiej miejscowości a mam ich trzy - jeden poniemiecki, katolicki i jak mówią ludzie - komunalny. Każdy ma swoją historię a jeden z nich komunalny jest połączony ze zbiorowymi mogiłami więźniów obozu Riese - kilkanaście tysięcy ofiar w zamurowanej mogile, gdzie zawsze pamiętają o ofiarach kombatanci. Widzisz co miejscowość to inna specyfika obchodów, inne miejsca, inne wspomnienia.

Miłego dnia.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dla Kasi   Spotkałem Cię w pubie, przy piwie, Gdy zagadałem na papierosie, Twoje oczy jak niebo, Które mogłem oglądać bez końca.   W korytarzu naszych wspomnień, Twój cień tańczył jak zjawa, Nieuchwytna, nieosiągalna, Gra z sercem w chowanego.   Chciałem być Twoim poetą, Piszącym o naszą miłość na kartach wieczności, Ale Ty wolałaś milczenie, Zamykając drzwi do swoich marzeń.   Powiedziałaś, że nie jesteś gotowa na związek, Że długo byłaś sama, Że boisz się utraty siebie, W labiryncie uczuć i zobowiązań.   Przy herbacie, myślałem o Tobie, Każde słowo, które nie padło, Każda chwila, której nie przeżyliśmy, Rozpadła się jak szkło pod moimi stopami.   Tęsknię za codziennym pisaniem, Za prostym „dzień dobry!” Które rozświetlało mój poranek, Jak promień słońca w pochmurny dzień.   Spotkałem Cię w Walentynki, Gdy serca powinny bić razem, Ale Ty byłaś daleka, Jak gwiazda, której blask nigdy mnie nie dosięgnie.   Chciałem pokonać wszechświat, By zdobyć Twoje serce, Ale Ty byłaś jak tajemnica, Którą nigdy nie miałem odkryć.   Teraz chodzę boso po trawie, Szukając sensu w codzienności, Gdzie Twoje odbicie jest tylko wspomnieniem, A ja próbuję odnaleźć siebie w tym labiryncie.   Może kiedyś spojrzysz wstecz, I zobaczysz mnie, Czekającego na ten znak, Który nigdy nie nadszedł.
    • @Somalija ...albo naprawdę mam wielką ochotę na erotyki.
    • @Somalija A ten to Ci powiem, że jest po prostu piękny. Naprawdę.
    • @befana_di_campi :)))
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W tej chwili już są zapisy w ustawach o tym, że użytkownicy otrzymują korespondencję wyłącznie za pomocą kanału informatycznego. Dodaj do tego może jeszcze sytuację na Poczcie Polskiej i ruchy, które dążą do jej upadłości. Bo przecież świat paczko-cyfrowo-pudełkowy świetnie się sprawdza. Po co jakiś adres zamieszkania?   To są zmiany po prostu, które dzieją się gdzieś, gdy zbierasz sobie bez czy spacerujesz po Wieliczce, lub rano tańczysz przy patefonie, a Twój (mój, jego, jej) świat staje się zupełnie inny, gdy jednocześnie wciąż jest taki sam.     Nie czas ża­ło­wać róży, kie­dy pło­ną lasy - Nie czas la­sów ża­ło­wać, kie­dy pło­nie świat, Gdy ob­szar ziem­ski jed­ną sta­je się Sa­ha­rą... Nie czas ża­ło­wać świa­ta, gdy wzno­wił się cha­os, Gdy dnia i go­dzi­ny nikt nie wie, Kie­dy Bóg, kulą ziem­ską w pierś tra­fio­ny, padł I po­wstał jak lew w swym gnie­wie! - Gdy noc każ­da naj­głęb­szą czer­ni się ża­ło­bą... Jed­nak ża­łu­ję róży i pła­czę nad sobą.     źródło:

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

            Pozdrawiam :-)               (dodam, że trzeba się najpierw zalogować, aby przeczytać ;-) "Róża lasy i świat" Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, bo można np. zapomnieć tytuł - pozdrawiam niezalogowanych :-)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...