Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • Nata_Kruk zablokował(a) i odblokował(a) ten utwór
Opublikowano (edytowane)

Dag... dziękuję Ci za podwójny komentarz, ja także łatwo się wzruszam i Twoje słowa

to uczyniły, raz jeszcze bardzo dziękuję.

 

Marianno... owszem, na tej właśnie ulicy było to, o czym piszesz...

 

Iwonaroma... tak było, bo i grający z różnych punktów ziemi, a zakończenie, po prostu

gra z marszem Chopina.

 

Drogie Panie, wdzięczna za zostawione refleksje, pozdrawiam.

 

 

 

ps... między innymi do Mateusza - administratora.

Po wrzuceniu tego wiersza, chciałam też zostawić słówko innym, co zawsze robię,

ale niestety nic nie 'wchodziło'. Po kilku próbach logowania i wylogowania..

włączenia i wyłączenia komputera - zrezygnowałam i...

co mnie zdziwiło, mogłam zostawić punkt pod niektórymi wierszami.


Mateusz, dałeś mi szybką odpowiedź na mój problem i chyba coś zrobiłeś,

bo wygląda na to, że wszystko wróciło do normalności.

Ja, w każdym razie, dziękuję.

 

 

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Grzegorzu.. zgadzam się z Tobą całkowicie... nuty marsza żałobnego grają.. nieprzemijający smutek.

 

Waldku T... Chopin, był wspaniałym kompozytorem i dzięki Bogu - przynależy do Polski.

 

Gerber... dziękuję za... ładny..

 

Panowie, dziękuję Wam za wejście.

 

Somaija.. dziękuję za ślad w okienku.

 

Zostawiam Gościom pozdrowienie.

Opublikowano (edytowane)

@Nata_Kruk a konkurs właśnie trwa... zawsze bardzo niecierpliwie czekam na koncerty I, i szczególnie II. A przyznam się że często marsz żałobny nucę pod nosem... wkur i denerwuję bliskich... pięknie ten wiersz pasuje do konkursowej jesieni. dziękuję Ci.

 

Dwóch Polaków w finale :)

Edytowane przez Antoine W
dopisek (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

... ano trwa, trwa. Ja także zawsze czekam na ten jedyny i staram się tak dzielić czas,

żeby jak najwięcej obejrzeć. Marsz żałobny jest szczególny... a moja treść, pasuje do konkursowej jesieni (?) chciałabym i mam nadzieję, że tak właśnie jest.

Trzymajmy kciuki za naszych.!
Antoine W.. dziękuję za komentarz.

 

Leszczym... Huzarc... Wam również dziękuję za 'ślady'.

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Michał_78 ... ja też ciągle szukałam i... nadal szukam czasu. Dobrze, ten że obecny 'ukwiecony jest' relacjami z konkursu, oglądam to jak dobry film, ale część "batalii" kandydatów odsłuchałam właśnie na ulicy Szopena i pomyślałam, dlaczego nie napisać o tym.

Marsz żałobny musiał pojawić się na końcu, jako modlitwa, tak chciałam. 

Dziękuję za ciekawy komentarz i upodobanie treści.

 

Valeria ...  tak, mazurki mają swój charakter, ja wszystko lubię, ale pewnie każdy ma swoje ulubione kompozycje.

 

MarekZak1 ... fajnie, że.. fajny, dla Ciebie.. a muzyka.. łączy ludzi, nie tylko ta, Chopina.

 

Natalka16.... chyba wszystko, co naprawdę ucieszyło mnie. Tobie dziękuję za.. piękny.

 

GrumpyElf... to prawda, odniesienia wpisujących się b.ciekawe, o preferencjach nie piszę,

bo uczestnicy wspinają się na 'szczyty konkursowe' kosztem niewyobrażalnych wyrzeczeń

i każdy z nich zasłużył na udział w tym pięknym wydarzeniu, a Chopin, gdziekolwiek się

udał, rozsiewał dobre ziarno z Polski, tak to widzę.

Tobie dziękuję za miłe słowa o wierszu.

 

Moi drodzy, bardzo, bardzo dziękuję za te komentarze. Ślę wszystkim pozdrowienie.

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
  • 2 tygodnie później...
Opublikowano (edytowane)

Pi... ojej, Ty go unikasz, a ja, na przekór wszystkiemu, słucham go niemal codziennie

(to 'wina' konkursu), no i.. dostałam w prezencie płytę, na której laureat poprzedniej edycji, więc jak nie słuchać.  Lubię kwiatowe nazwy ulic, to tak, jakbym wchodziła w wiosnę,

lato, jesień... i niechby "leciała" w tle, muzyka z fortepianu...
Dziękuję za post, zostawiam pozdrowienie.

 

Stary Kredensie... (nie taki stary chyba) dziękuję za czytanie.

Beta _b.. dziękuję

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Pięknie o pięknie.  

Z przyjemnością się zatrzymałem. 

 

 

 

Dla mnie ulubioną porą roku jest jesień. Myślę, że idealnie komponuje się z muzyką Chopina. 

Podobnie wizyta w dworku - szczególnie urzeka jesienią. 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Szedłem sobie do baru o nazwie Atlantyda zwyczajowo i po dwa piwka, kilkanaście papierosów i po parę rozmów. Zimno było, rzeczywiście zimno, choć śniegu brakowało na duszy. Zamiast śniegu była mgła, co też można uznać za meteorologiczną ciekawostkę, zwłaszcza o tej porze roku. Dzień wcześniej zapobiegliwie kupiłem parę rękawiczek z napisem Route 66, niestety nie przymierzając ich na wstępie, co zaraz potem okazało się tragiczne w skutkach, ale nie uprzedzajmy zbytnio wypadków. I gdy tak szedłem chodnikiem spróbowałem rękawiczki założyć na swoje zmarznięte ręce. Ale nie dało się tego zrobić, bo rękawiczki były zwyczajnie za małe. Postanowiłem więc je wyrzucić, co okazało się nie najlepszym pomysłem. Ba, wyrzuciłem je nawet. Traf chciał, że moje wyrzucenie miało miejsce obok ładnej, lekko zadziornej dziewczyny we fryzurze interesujący blond. Jest to zresztą jedna z ostatnich rzeczy, jaką zapamiętałem. Dziewczyna była z gościem. Jej gach odebrał zdarzenie bardzo dosłownie, a mianowicie szybko, bardzo szybko doszedł do wniosku, że moje wyrzucenie rękawiczek jest niczym innym jak rzuceniem mu rękawicy. Ale to jeszcze wcale nie koniec tej historii. Gość był wielki jak szafa, potężny i pracowicie umięśniony. Można rzec, że był wyrobiony w przemocy. Wyglądało na to, że nawet napis pt. Route 66 na rękawiczkach jeszcze dodatkowo go rozjuszył. Sytuacja błyskawicznie poszła nie po mojej myśli, albowiem wpakowałem się w pojedynek i można go nazwać pojedynkiem Dawida z Goliatem. Pojedynku wcale nie chciałem, ale moje tłumaczenia odbiły się od tej dziwnej pary, zresztą wartej siebie wzajemnie. Moje największe nieszczęście polegało na tym, że za mały ze mnie Dawid, a z gacha za duży był Goliat więc cóż przegrałem. The End.   Warszawa – Stegny, 20.12.2025r.   Inspiracja – Poetka i Prozatorka Berenika 97 (poezja.org).
    • to może coś z suszonych truskawek...
    • @Berenika97 Dziękuję i pozdrawiam. Jak zwykle świetnie odczytujesz zamiary twórcy.
    • @Starzec Jesion nie mówi, ale działa - unosi gałąź. To może być gest protestu, pytania, a może po prostu bycia sobą, gdy wszyscy milczą. A może dlatego, że jesion należy do mniejszości gatunkowej - jest przecież w dąbrowie.   
    • @iwonaroma Pytanie "czy jeśli liczę to patrzę?" sugeruje, że patrzenie i liczenie to nie to samo, a może nawet są ze sobą w konflikcie. Bo gdy pojawia się liczenie - czyli abstrakcja, analityczne podejście - "całość nagle pryska". Bardzo ciekawe!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...