Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Październikową ciemną nocą

gdy twarz księżyca zjada morze

słyszę szum wspomnień

 

idę na plaży nie wiem po co

samotnie robię kule z piasku

czekając brzasku

 

szum fal mi cicho przypomina

te słowa – „nic nie będzie z tego

rozsypią się”

pytam dlaczego

 

i tak co roku lato mija

jesień zaczyna liście złocić

ja w piasku brodzę

 

to byłby trudny eksperyment

ale w tej grze

wszystko możliwe

Edytowane przez Andrzej_Wojnowski (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Znam te klimaty, a tyen eksperyment przypomniał mi mojego doktora Prajznera z PW, świetnego, nieżyjącego już, chemika, który mawiał nam, studentom: mam 2 zeszyty, jeden na dobre pomysły, drugi na nieudane eksperymenty, zauważyłem, ze oba zapełniają się w podobnym tempie. Pozdrawiam. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A czy wszystko musi być do czegoś potrzebne?

To jak przyprawy do potraw. Niby niepotrzebne, ale danie z nimi lepiej smakuje.

 

Pozdrawiam

Inspirują, uspokajają i obiecują lepszy dzień gdy nadchodzi świt.

 

Pozdrawiam

@Marek.zak1

 

Po trzech latach chemii na PG doszedłem do wniosku że to nieudany eksperyment.  Nie żałuję tych trzech lat i nie żałuję decyzji chociaż nikt ze znajomych do dziś nie może tego zrozumieć.  Wybrałem drugi zeszyt.

 

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Od urodzenia, aż do ostatniej godziny Dana odgórnie lub przez dziedzictwo rodziny, Jednemu sprzyja, drugi trochę mniej dostaje, Czy zawzięcie pracuje, czy w pracy ustaje.   Od wieków już wiadomo, że przez życie całe Towarzyszką wierną, zaś zasługi niemałe, Bez których tak trudno, a nawet niemożliwe Życie wieść dobre bez udręk i trosk, Choćby dobrobyt był i układy szczęśliwe Bez jej pomocy stopią się jak wosk.   Na całe życie przypisana do osoby, Więc powinna pomagać stale, każdej doby – Nie zawsze, są przypadki znane I w księgach przodków zapisane: Gdy staramy się za mało Życie będzie nam kulało.   Więc zmienna i kapryśna: raz jest, raz jej nie ma, Rozgniewana, bez żalu człowieka porzuci, Na lodzie zostawi, dobra do śmieci rzuci. Zawieszony człek między stronami obiema Jak w wahadle w stronę to w jedną, to znów w drugą Bez ustanku się buja i do końca nie wie Czy on Doli służy, czy Dola jego sługą.   Egzemplarz się trafi co pomaga leniwie. Niezdarne też zdarzyć się mogą – przyznać trzeba – Nie pomogą, gdy zajdzie pomocy potrzeba. Jak nie w parze nazywamy niedobranymi: Rolnika przypada kupcowi i odwrotnie, Rolnik nie zbierze choćby wysiłki stokrotnie Przewyższały starania sąsiada. Z innymi Dolami już bywa, że wysiłek największy Dóbr zainteresowanego nie powiększy: Kartofle zamiast do ziemi urosną w bok, A on nie zbierze nic, choć czekał cały rok.
    • Z rondelka z wodą dla ptaków — moment — połknęła wiewiórka. Tak wolno szybują ptaki, tylko by wyschły im piórka. Wilka, co nosił — ponieśli, ostrząc swe zęby powietrzem. Dzikom zbyt ciasno już w lesie, w łunie latarni: chrum — weź się. Śmieje się ten, kto ostatni rozgrywa przy wielkim stole, nam los zaś zesłał podatki, fundusze dał narodowe.      
    • @Berenika97 Okna są różne a my ... guru spojrzał przez zupę żurek jak małpa także to żenujące  ma pewnie swoje okno    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia  @Berenika97

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Migrena toż przecie od razu zastrzegłem że człowiek strzela a a Panbucek kule nosi.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...