Kocham

[Arsis]

Przychodzisz każdej nocy… ― z burzą doskonale czarnych włosów, w powiewie nocnej otchłani…

 

Podążasz z przeszłości

w przyszłość…

… będąc w teraźniejszości jedynie chwilę…

 

Zbyt krótką, abym ci mógł spojrzeć w oczy, zamknąć w ramionach…

 

Obejmuję ―

próżnię…

 

… lodowatą

samotność,

zgrozę

istnienia…

 

… bezsensowność trwania…

 

Ktoś szarpie

za klamkę…

 

… otwieram…

 

Wiatr prześlizguje się

po poręczy

schodowej klatki..

 

… stuka niedomkniętym oknem…

 

Na posadzce ―

kawałek

― odłupanego tynku…

 

… wirują cząsteczki kurzu… ― mienią się i srebrzą w potokach księżycowego blasku…

 

Ćma puszyścieje

w przelocie…

 

… uderza ―

z cichym

furkotem

― o płomień żarówki…

 

…

 

Jesteś

tam

― wciąż?

 

Jesteś?

 

… znikasz…

 

Rozpadasz się na miliardy mikroskopijnych nieistnień…

 

Jak ci

na

imię?

 

Dorota?

Julia?

 

Jewgienija?

 

… nie dosłyszę, albowiem przerasta cię gorączkowy, piskliwy szmer nicości i zagubienia…

 

Choćbyś

jeden,

jedyny raz…

 

… choćbyś raz…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-09-23)

 

 

 

 

 

Edytowane 23 Września 2021 przez Arsis (wyświetl historię edycji)