Przypowieść o pomidorku

[Igor Osterberg aliceD]

"Zaprawdę powiadam ci, mały pomidorku

nie szukaj wolności

tocząc się po posadzce pana balkonu

 

Zaiste twoja macierz, do niedawna zielona

zwinęła swe liście, jakoby ze wstydu

pokrywszy się plamami jako truchło więdnące

 

Zważ na me słowa, bo nie masz już powrotu

i nie znajdziesz ukojenia w swej swobodzie

twój los jest dawno zapisany na zwojach nieuniknionego

 

Nim zapadnie ostrze przeznaczenia

a powietrze napełni woń jadła

rozważ cożeś chciał spadając ku swobodzie

 

Otwórzcie swe oczy, zacznijcie słuchać

albowiem każden może być pomidorkiem

zwiędłą macierzą lub panem dopełniającym przeznaczenia"

 

Edytowane 19 Września 2021 przez Igor Osterberg aliceD (wyświetl historię edycji)

[Sylwester_Lasota]

Że tak pozwolę sobie zapytać... Kogo cytujesz?

[Igor Osterberg aliceD]

@Sylwester_Lasota hehehe - samego siebie - ale pomyślałem, że będzie bardziej jak przypowieść - to tylko element graficzny

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Moim zdaniem zupełnie zbędny, ale Autor jest panem wiersza ;).

Pozdrawiam