Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)
 
Są trzy odmiany wódki.
- wódka w trzewiach.
- wódka na stole.
- wódka w sklepie.
 
Wódka w trzewiach jest najlepsza.
Wódka na stole nie jest gorsza.
Wódka w sklepie jest gorsza 
od wódki na stole o 20 minut. 
Tyle zajmuje droga do
sklepu i z powrotem.
 
Są trzy odmiany picia wódki.
- picie wódki z kobietą.
- picie wódki z mężczyzną.
- picie wódki z Charlesem Bukowskim.
 
Picie wódki z kobietą
jest najlepsze.
Picie wódki z mężczyzną
nie jest gorsze.
Picie wódki z Charlesem Bukowskim
jest gorsze od picia wódki z
mężczyzną o 25 złotych.
Tyle wynosi zrzutka, a
Charles Bukowski, jak zwykle spłukany.
 
Na drugi dzień są
trzy odmiany kaca.
- kac w łóżku.
- kac przed komputerem.
- 20 minut kaca. 
Tyle zajmuje droga do
sklepu i z powrotem. 
cdn.
 
 

 

Edytowane przez dach (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Brzmi jak zadanie z treścią, ale zapewne miało tak brzmieć. Potrafisz operować słowem, potrafisz zbudować wiersz, powiem więcej: potrafisz zrobić coś z niczego, intrygujesz. 
Jeden z tych tekstów, które budzą ciekawość, co dalej. Pozdro. 

Opublikowano

@[email protected] kiedyś kupowałem od kierowcy z Ukrainy wódkę. Wziąłem od niego pięć butelek i pytam.

- a Ty, nie pijesz nic sobie nie zostawisz? 

On na to. 

- Znasz kierowcę, który nie pije...?! 

Pozdrawiam Grzesia i dziękuję.

@tetu dziekuję za miłe słowo w moim kierunku. Pozdrawiam.

Opublikowano

@Gosława Tia, po tak łatwo było się do Was tak łatwo dostać, najpierw na dach ksiegarni, potem po piorunochronie, ilu wrzenie serca i nie tylko, upadkiem to przypłaciło i nie tylko moralnym;) a u mnie akademik koedukacyjny do tego

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a o swych rekordach to ja pisać nie będę, nie przystoi takiemu nobliwemu obywatelowi jakim aktualnie jestem, szczególnie że to temat rzeka promilami płynąca  

Opublikowano

@Gosława no, jeden już wchodził wg Twój relacji, więc co po mnie by było:) w trójkę to można tylko w oko zagrać;) a nie trzeba kina przyrodniczego, bo to życie piszę takie scenariusze, że  niemieckie listy dialogowe z filmów przyrodniczo-przygodowych nie zdołały by tego opisać;)

Opublikowano

Nie wiem jak do wódki, 

ale do wierszy masz jaja i serce. 

Acha , drobna refleksją. Wyrzucilbym ten ostatni C.d.n. 

Po pierwsze jest w tytule,  a po drugie zaburza wydźwięk ostatniego wersy, na którym zbudowany jest cały wiersz. 

I po trzecie skąd oeel ma pewność,  że ciąg dalszy nastąpi;) ? 

@dach pozdrawiam , trzymaj się 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj. Prawdopodobnie do wódki mam większą głowę, a do poezji jaja i serce ;)

 

Zmieniłem zakończenie. A dokładniej, powróciłem do oryginału - co wyrzuciłem dałem z powrotem. Dziękuję za miłe słowo i pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • gdzie mam szukać  by znaleźć kram w którym sprzedaje tajemniczy ktoś kto ma to czego szukam   szukam od lat po całym świecie chcąc odkupić to co zgubiłem co powinno być moje   czyli ostatnie niespełnione  które w dzieciństwie wywróżyła mi cyganka z tajemniczych kart  
    • A mera harem? Ot, Amora aromat to.
    • „Obłoki dostały burzowe pióropusze.” W życiu muszę…      
    • Tylu pyta, a przecież jest o co. Tylu nie odpowiada, a przecież próbuje i to zupełnie nieudolnie. Krążymy więc jak ufo wśród wielu pytań, na które nie ma odpowiedzi. Nobody knows that!! Odpowiedzi proszę nie mylić z opowieścią, bo każdy tutaj opowiada. Niektórzy nawet robią to całkiem przekonująco, co również i ponadto nieco komplikuje nasze sprawy. Mawiają, że ogólnie nie jest łatwo i najprawdopodobniej mają rację.   Warszawa – Stegny, 05.08.2025r.
    • Skąd mogłeś wiedzieć, że to będzie ostatni raz? Ostatnia prośba, ostatni dotyk. Byłeś pewny, że masz czas – przecież zawsze jest jutro. Zawsze jeszcze można wrócić, dokończyć rozmowę, naprawić milczenie. Tak myślałeś. Za bardzo patrzyłeś w to, co przed tobą, żeby zobaczyć to, co już miało odejść. Trzęsącą się ręką dotknęła Twojego policzka. – Usiądź ze mną chwileczkę powiedziała cicho. – Nie teraz. Jak wrócę. Spieszę się bardzo – odpowiedziałeś. Pocałowałeś ją szybko w czoło i wyszedłeś. Jeszcze przez chwilę stałeś w korytarzu, z dłonią na klamce, jakby coś cię tam trzymało. Może jej spojrzenie. Może cień słów, których już nie zdążyła wypowiedzieć. Gdybyś tylko wiedział… Przecież to nie było takie pilne! Czujesz jeszcze jej ciepłą dłoń na swojej twarzy. Wtedy nie zawróciłeś. Dziś zrobiłbyś to bez wahania. Ale dziś – już jej nie usłyszysz. W pokoju pusto, choć wszystko jest. Szal zawieszony na oparciu fotela. Książka otwarta na stronie, której już nie przeczyta. Filiżanka z herbatą, której łyk był ostatnim. Jak kruche są te chwile, których się nie zauważa – dopóki nie odejdą razem z człowiekiem. Klękasz przy jej łóżku, tak jak wtedy, gdy byłeś mały i udawałeś, że niczego się nie boisz. Dłoń, którą trzymasz w myślach, już zgasła. Ale pamięć o niej palić się będzie długo. – Przepraszam, mamo – wyszeptałeś. – Spóźniłem się. Chciałbyś wierzyć, że gdzieś tam to usłyszy. Może tam, gdzie teraz jest, nie ma już pośpiechu. Nie ma „później” ani „za chwilę”. Jest tylko spokój, który niczego już nie potrzebuje. I może właśnie tam, w tej ciszy, słowa Twoje naprawdę do niej dotarły. Bo miłość – nawet ta spóźniona – znajduje drogę. A serce matki, choć ucichło, pamięta wszystko.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...