Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Trzymam ja za ogon srokę

drugiej nie chcę, po co mi to

ale za nim ją dostaniesz

dogadajmy się kosmito.

 

Pewnie u was też jest ZOO

i trzymacie w nim ptaszęta

nie daj boże Twardowskiego

gdyż to sprawa niepojęta.

 

Dam wam srokę i dorzucę

wronę oraz marabuta

wy oddacie Twardowskiego

a z nim także i koguta.

 

Propozycja poczyniona

poszła w kosmos w mej rakiecie

brak na razie odpowiedzi

- czy coś na ten temat wiecie?

 

Ja słuchawki mam na uszach

kosmos milczy ja pomału

w depresyjny stan popadam

coraz bliżej do zawału.

 

Prośbę do was, więc kieruję

gdy spotkacie ufoludka

dajcie znać podaję adres

plac targowy trzecia budka.

 

Na niej napis, choć koślawy

własnoręcznie poczyniony

TU SPRZEDAJE SIĘ FANTAZJE

GŁUPIE WIERSZE I ANDRONY.

Opublikowano

@corival

Gdy rzekomy ufoludek

zechce podjąć pertraktację

jestem gotów na ustępstwa

nowe podam mu atrakcje

 

może małpę, bo figlarna

zebrę, bo ma ładne paski

słonia z trąbą aż do ziemi

i dorzucę cztery kraski

 

pójdę nawet na ugody

i choć sporo na tym stracę

mogę kilku jego braciom

dać tu w Polsce niezłą pracę.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec

A tak sobie znowu myślę,

bo wysiłek wielki bardzo.

Warto trwać w takim zamyśle?

Twardowskiego ściągać na co?

 

Trochę zdążył tu namieszać,

zanim zniknął już na dobre,

może tam gdzie jest zamierza

zostać, stąd cisza wśród komet.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@corival

Bo to Polak jest i szlachcic

a takiemu wiele można

cóż, ze dzieli nas odległość

niezbadana i bezdrożna.

 

W tym przypadku wszystkie winy

dawno są mu zapomniane

choćbym stawać miał na głowie

ja go stamtąd wydostanę.

 

Ogłosiłem wszem i wobec

i nie cofam tej decyzji,

że pod broń postawię, chociaż

ochotników z pół dywizji.

 

Potem się wytyczy plany

chyba te z dalekosiężnych

bowiem nasza przyszła armia

będzie miała wojów mężnych.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec

Tak, rozumiem już cel akcji,

chociaż nie wiem, czy popieram,

a co do komunikacji,

żaden ze mnie generał...

 

Mam pytanie jednak drobne:

czy starczy stanie na głowie,

gdy element Waszych dążeń,

w kosmosie bytuje sobie?

 

Zebrać ochotników jedno, 

odszukać pana T. drugie,

dostać się tam całe sedno,

i tu widzę... psu na budę.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Świetniej być nie może

gdyż grozą zajeżdża

bo szpiedzy donoszą,

że pewna Nadieżdża

 

na śmierć zajechała

jego lat X temu

niech, więc lekka będzie

ziemia Twardowskiemu

 

albo jakaś inna

substancja nieznana,

którą to mogiła

jego przysypana.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli człek się w sobie zbierze

i ma także upór osła

nie odstąpi od zamiaru

choć głupota go poniosła

 

a już przyznać się do winy

nigdy w życiu, nie ja przecie

jestem sprawcą, mam alibi

no i teraz, co powiecie?

 

Pozdrawiam :)

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Na początku tak mniemałem

ech pobujam gdzieś w kosmosie

są wakacje i czas zabaw

lecz zagrano mi na nosie

 

tak przynajmniej mnie się zdaje

bo mężczyzny czy kobiety

pod postacią ufoludka

nie widziałem i niestety

 

nie wiem jak ich nos wygląda

a więc snuję przypuszczenia

że nos służy do kichania

i jest zmysłem powonienia.

 

Pozdrawiam :)

 

 

Opublikowano

@corival

Od przedszkola wierzę w cuda

choć krasnali nie widziałem

lecz Świętego Mikołaja

przy choince spotykałem

 

zawsze coś tam dał mi w paczce

i tak było rok po roku

wiec do dzisiaj w niego wierzę

i mu dotrzymuję kroku.

 

Jednak on się nie starzeje

siwe włosy, broda siwa

też tak miałem, lecz z dnia na dzień

siwych włosów mi ubywa

 

a że znamy się szmat czasu

może, więc po znajomości

zechce mi pożyczyć sanie

renifery i ugości

 

w swym domostwie przed podróżą

doda wiary i otuchy

bo jak rzekłem na początku

wierzę w cuda oraz w duchy.

 

Pozdrawiam

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @kot szaroburyKochałem swojego bardzo! 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @kot szaroburyoby tak tak było, pozdr.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Florian Konrad Odnośnie do tytułu, według mnie, poezja posiada różne poziomy zależne od poziomu duchowego, czyli doświadczenia życiowego piszącego. Pozwolę sobie wyrazić opinię, że nawet ta poezja z najniższego poziomu rodzi się prosto z serca i umysłu człowieka. Porównać to można na przykład do szkoły podstawowej. Uczeń klasy ósmej (najwyższa za moich czasów) nie mógł być porównywany z pierwszoklasistą, byłoby to niesprawiedliwe, po prostu ignoranckie. 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Zwariowanie prosto w ciebie z tymi wszystkimi klasykami stwarza niepowtarzalny klimat starożytności lecz końcówka wiersza jest teraźniejszością w przyszłość z możliwością spełnienia. Pozdrawiam!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @ViennaPZadzwońmy do Elona Musk'a i wypożyczmy pasażerską rakietę balistyczną opracowaną na loty międzygwiezdne i w drogę. Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Szacunek do Żołnierzy Wyklętych... W sercu każdego Polaka się tli, Choć świat ułudą nowoczesności zaślepiony, Zdaje się na złamanie karku pędzić…   Gdy zbrodniczego komunizmu macki, Naszą ukochaną Ojczyznę oplotły, Oni niewzruszenie na posterunku trwali, Zawsze ideałom swym wierni…   Zimna rękojeść pistoletu, Ostatni kęs chleba podniesiony do ust, Przemoczony jesiennym deszczem mundur, W partyzanckiej ziemiance dotkliwy chłód,   Były często ich codziennością, Na którą niejedną księżycową nocą, W cichych pacierzach skarżyli się aniołom, Zwycięstwa nad komunizmem ufnie upraszając…   Lecz w tych strasznych czasach okrutnych, Najbliżsi których musieli pozostawić, Przenigdy o nich nie zapomnieli, W sercach ich na zawsze pozostali,   Przez matki i żony wyszeptywane modlitwy, W półmroku wielowiekowych kościołów gotyckich, Mroźnymi nocami synów ich strzegły, Przed strasznymi sowieckimi represjami…   Gdy mrok ziemię otulił, Roniąc ukradkiem żołnierskie łzy, Najbliższej przyszłości niepewni, Wyszeptywali gwiazdom swe myśli,                 Jedni marzyli o ucieczce na zachód, W demokratycznym kraju bezpiecznym życiu, Z dala od sowieckich mordów, rabunków, Zarobionym w pocie czoła własnym groszu,   Inni za krzywdy najbliższym zadane, Poprzysiągłszy komunistom krwawą zemstę, Znosząc przeciwności losu wszelakie, W uporze swym trwali niewzruszenie…   Zarówno na jednych i drugich, W komunistycznym Raju na Ziemi, Czekał szereg okrutnych represji, Z ciężkim swym losem musieli się pogodzić,   Często podstępne aresztowanie, Ponure ubeckie katownie, Sfingowane procesy sądowe, Dla wielu były śmierci wyrokiem…   Lecz przenigdy się nie poddali, Strzegąc tej małej cząstki wolności, Jaką był leśny obóz partyzancki, W nieprzystępnych kniejach i borach ukryty…   Gdy z wolna zarysowywał się świt, Wyruszali na kolejne zasadzki, Nękali przejeżdżające sowieckie kolumny, Toczyli z sowietami zażarte bitwy,   Z zdobycznych rkm-ów serie, Dziesiątkowały sowieckie patrole, Odłamkowych granatów eksplozje, W rozległych polach niosły się echem,   Przed sowieckimi szykanami Odważnie polskiej ludności bronili, Wymierzali kolaborantom kary chłosty, Pojmanych zakładników z rąk sowietów odbijali.   Płonęły Urzędy Bezpieczeństwa, Gdy pod osłoną nocy w świetle księżyca, Zajmowali niepostrzeżenie otulone mrokiem miasta, Zabarykadowanym ubekom nie dając szans,   Często z ubeckich katowni, Wydobywali wycieńczonych swych braci, Bez zawahania oddając strzał celny, Na okrutnych oprawcach wykonywali wyroki…   Wielu z nich zapłaciło najwyższą cenę, Mężnie ginąc w nierównej walce, W obronie Ojczyzny poświęcili swe życie, Od Miłosiernego Boga otrzymując zapłatę...   Dziś tak wielu z nich, Miejsc pochówku nawet nie znamy, Zalany wapnem dół głęboki Po wielu z nich zatarł ślad wszelki…   Lecz na zawsze w naszej pamięci, Pozostaną niezłomni Żołnierze Wyklęci, Pamięć o nich niewzruszenie się tli, W duszy każdego szczerego patrioty...   - Wiersz opublikowany 1 marca w Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...