Wybacz mi

[Arsis]

Pamiętasz, jak płonęły wtedy gwiazdy? Szedł z oddali omdlewający zapach łąk, poprzez wieczorną rosę…

 

… księżycowy, srebrny blask…

 

Oddychaliśmy sobą, przekazując swoje oddechy z ust do ust… ―

zaskakiwani zawsze bladą projekcją świtu…

 

… okryci nagością,

jakże wrażliwą… ―

czułą…

 

Jedyną w swoim

rodzaju

― szatą kochanków…

 

Wiesz…

 

… stanęło kiedyś (prawie) ― moje słabe serce, tak, jak serce ― mojej śpiącej już na wieki mamy…

 

Czułem narastający sen i straszliwą niemoc…

 

Wystarczyło, żebym zażył ―

jeszcze jedną tabletkę,  

abym mógł dostąpić krainy wiecznego lata…

 

Wybacz mi, że ciebie wciąż kocham…

 

… wybacz mi ― za moją ― do ciebie ― miłość…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-07-30)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Somalija]

@Arsis

 

Cześć Włodek, Twój wiersz rozrywa serce, jednak mam zastrzeżenie, co do tego fragmentu.

 

,,Wiesz… 

… stanęło kiedyś (prawie) ― moje słabe serce, "

 

Wdarła się proza i zrobił się próg. Proponuję 

,,Wiesz…

 kiedyś prawie  pękło/ umarło/ moje słabe serce"

 

Oczywiście to luźna propozycja. Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

[Marek.zak1]

Nagość - szata kochanków - w punkt. Pozdrawiam. 

[Igor Osterberg aliceD]

@Arsis toxic love must die

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - lubie takie pisanie - jest przejrzyste - 

                                                                            Pozdr.wakacyjnie.

[Arsis]

@Gosława cześć, reniu...

@Waldemar_Talar_Talar dzięki...

@Igor Osterberg aliceD być może, dzięki...

@Dag dziękuję, dag...

@Marek.zak1 dziękuję...

@Somalija witaj, aga... proza? próg? a niech będzie proza i próg... nie wszystko musi był poezją, ważne, żeby wpływało na zmysły... a tak swoją drogą już ci pisałem, że nie jestem miłoszem, tudzież leśmianem, czy rilke...

[Arsis]

@Silver dziękuję, pani sylwio...

[Arsis]

@Sennek dziękuję, sennek...