Puderniczka
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 16 821
@Rafael Marius - @Leszczym - dziękuje -
1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 21 odpowiedzi
- 424 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 417 wyświetleń
-
- 18 odpowiedzi
- 326 wyświetleń
-
- 17 odpowiedzi
- 482 wyświetleń
-
- 17 odpowiedzi
- 359 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Somalija · Opublikowano
po co ci słowo ,,masturbacja" lub staropolskie ,,samogwałt" kiedy walisz konia z dziada pradziada dawniej na podorędziu koza lub jałówka dziś samotność w sieci biegną szkolnym korytarzem prawi tatusiowie każdy rutynowy kochanek zwykłe cztery spazmy w szczycie i grzecznie do żony na sprawdzianie ejakulacja polucje nie da rady tego pojąć opozycję ratują księża w ich delikatnym dotyku nieśpiesznym kobieta rozkwita -
Przez Klip · Opublikowano
@Ajar41 Poniżej moja próba zmierzenia się z problemem:-) Burmistrzowi (gród Koziegłowy) lud przychylić był nieba gotowy. Mając capi zapach na względzie ustalono, że zacnie będzie wkomponować go w herbu okowy. Pozdrawiam -
Przez iwonaroma · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
@Berenika97 :) pięknie potrafisz podsumować:) Dzięki @wierszyki Agatko, ależ Niebo jest dla każdego, z tym że... nie od razu. Także spoko z tym Stalinem, mordercami i gwałcicielami. Najpierw muszą skruszeć, bo twarde kamienie po prostu do Nieba nie dolecą. Zauważ, że wszyscy ludzie niezdrowo nastawieni na cel są spięci, twardzi, nierozluźnieni. Morderca jest spięty na maxa. Żeby wzlecieć do Nieba trzeba być pozbawionym grawitacji, ciężaru grzechu. Po zadośćuczynieniu grzesznik znów staje się lekki jak piórko i może wzlecieć. No chyba, że strażnicy Nieba staną mu na drodze... (A zwłaszcza strażniczki ;)) -
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
Przez huzarc · Opublikowano
@tetu Medytacja, pełna ciszy i powolności, jakby sam wiersz chciał płynąć w rytmie chmur. Bardzo udana próba połączenia prostych obrazów natury z głębszą refleksją o relacji, byciu i przemijaniu. Wizja człowieka zawieszonego między trwaniem (kamień) a ulotnością (cień), ciszą a pragnieniem mowy, ziemią (góra, kamień) a niebem (chmury, światło). To archetypowy obraz kondycji ludzkiej – rozdartej, ale jednocześnie poszukującej sensu i światła. Pozdrawiam:) -
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się