Mgła

[mystery1988]

Mgło ulotna, nad łąka się unosząca.

Delikatna i rześka, bosko orzeźwiająca.

Zmysły jak żadna inna delikatnie pieszcząca,

choć kilometry ode mnie, wciąż nawołująca.

 

Wspomnienie Twego dotyku na moim ciele,

nawet jeśli mgliste, znaczy wciąż tak wiele.

 

Krótkie te chwile, gdy mnie otaczałaś.

Gdy serce nie, duszę i myśli zabrałaś.

Niczego nie chciałem, Ty wszystko mi dałaś,

emocje mi nie znane, Ty wprost nazywałaś.

 

Dziś oddechu istoty Twej zaczerpnąć potrzebuję

i choć Cię nie ma, obecność Twą wciąż czuję.

 

Czuję Cię, wciąż czuć będę - choć nie doświadczę już.

Inne światy - w Twoim mnie, w moim nie ma łąki, cóż.

Dla mnie zapach Twój ponad pól lawend i róż.

I tylko w snach na jawie szept słyszę "Na swą łąkę rusz".

[[email protected]]

@mystery1988 Pohulałeś z zaimkami osobowymi a rymy częstochowskie mają się dobrze.
 

Pozdrawiam na niwie poetyckiej.