Trzy kreski i koń.

[Mroczna Klucha]

 

  Wiersz o początku świata

 

  Bum i stało się

  Bóg dał słowo

  a słowo dało jasność

  jasność dała śmierć

 

  bum i stało się

  jabłko zjadła dama

  wolność dała dama

  życie dała dama

 

  On wie wszystko

  On stworzył bezrozumnych

  On zabija nas

  bum i koniec.

 

  Upadły kraj

 

  To tam na ulicy mówi Tak

  Gdy myśli Nie

  Czemu?

  Bo bocian już nie zazna spokoju.

  Wróg mojego wroga to ja, sąsiad i brat.

  Czemu?

  Bo TAAK!

  Lewak kopie prawaka

  prawak uderza lewaka

  i tylko nasz Herr się cieszy.

 

 

Nie chce mi się już pracować mój mózg już nie pracuje pisze wiersze o poecie bo przecież za to mi płaca

 

  Siadam i płacze

  ona klęka i zaczyna grać

  ta gra to płaszcz

  który zakrywa świat.

 

  Siadam i śmieje

  ona wstaje i klaszcze

  ten rytm to fale

  które nigdzie nie sięgają

 

  Siadam i krzyczę

  ona leży i mówi

  jej głos to ogień

  który zatopił kły

 

  Wstałem z myślą

  jej już nie było

  Umarł.

  Umarła.