Zmartwychwstanie

[Vestal]

Tak poczuć, że
Potrafisz żyć,
Gdy życie Twe,
Mrokiem okryła noc.

Twa niemoc jest,
Jak czarny ptak.
Unosi się,
Nie przestaje trwać.

Gdy mówisz, że
Już nie masz sił
Ja ciągle chcę,
Byś żył...
Byś żył...
Byś żył...

[patrycha]

Dear Vestal
Wiersz niezwykle wymowny, widać że wlałeś w niego całego siebie, podoba mi się jego pointa.
Technicznie miesza mi sylabiczność (tzn. rytmiczność czasami się zmienia)
generalnie mam nadzieję, że będziesz pisał, bo drzemie w Tobie siła :)

Pozdrawiam cieplutko
patrycha

[Vestal]

Dziękuje Patrycja za słowa otuchy, wynika z nich że jak na debiut nie było aż tak tragicznie. I proszę innych o komentarze! Jakiekolwiek!Krytyczne, nieprzychylne choćby! Ale piszcie coś bo krew mnie zalewa jak widze wasze ostentacyjne olewanie. Przepraszam za moje pieniactwo i do komentarza :)

[Włodzimierz Nabkowski]

dear vestal

beznadziejnie infantylne rymy,
"życie twe" piękna patetyczno-pretensjonalna wiązanka inwersyjno-pseudoarchaizująca.
Druga zwrotka jak z piosenki Ich Troje.

dosłowne, banalne, technicznie fatalne.

dno.

[vacker_flickan]

wypowiedziałem się już pod swoim wierszem
pozdr

[Vestal]

Komentarz został skasowany ze względu na złamanie Regulaminu (5f).

MODERATOR