Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Coś mnie się wydaje, że najlepszą przygodą i zapamiętanym wrażeniem z Balearów będzie dyskusja ze mną i @Dag na orgu. 

 

Dobra Skarbie. Sobota, muszę poświęcić trochę czasu na życie w rodzinie. Filmy chcą oglądać. Sobota, blisko godz. 23, czyli kino noir i klimaty posępne mroczne i stylowe. Takie kino lubimy. Dobranoc. Miłego wypoczynku

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@valeria Kucze, muszę tu koniecznie dopisać: --> z moją rodzinką. Bo poprzedni mój komentarz wyszedł tak, jakbyśmy z @Dag stanowili podstawową komórkę społeczną

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Uwierz, w złym kierunku prowadzi ciebie intuicja

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ale... czy to ważne? Nic tu na portalu nie ma zaliż związku z osobistymi sprawami.

 

To miejsce traktuję li tylko jako skarbnicę lirycznych drogocenności.

 

Pięknych wierszy, wrażliwych utalentowanych duchowo i artystycznie ludzi. Godnych uwagi i szacunku. 

 

Funkcje komunikatywne dla mnie mają drugorzędne znaczenie, są często miłe, ale czy ważne? Wątpię.

 

Zresztą innych zawsze interesuje to co między wierszami. A tam nic nie trzeba się doszukiwać. Zawsze dość sumiennie tłumaczę sens w komentarzach.

 

Jednakże, dyskuje bez przerwy wskakują w inne koleiny. Nie można, i raczej nie da się tego opanować.

 

Dlatego robię krótkie przerwy, i chyba odpowiedni czas na to właśnie przyszedł. Dyskutujcie do woli ja zwalniam na jakiś tam czas. Pa. 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Napisałaś, cytuję niżej:

Co ja mam wspólnego z twoją niedzielą? Dzieli nas jakieś pi razy drzwi 2500 kilometrów, zakładając, że jesteś na Balearach. Jaśniej

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Marek.zak1 ;) Również pozdrawiam        @wierszyki ...     @tatato dzięki   
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Co kto lubi ;-)   Nie Iwono, zdecydowanie nie. Niebo nie jest, bo się należy. Coś trzeba wybrać ;-)      
    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...