Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

krzywy ruch zwierciadła
obudził litość -
z pobłażaniem
ściągnął wielu czytelników
chowając się w kącie

kilkustronicowe listy
pełne kropek i przecinków
krzyczały jedno -
"Brak Treści!"

linie papilarne zwodzą,
każdy ruch potrafi kłamać nutami -
największa mapa,
wciąż nienaruszona - gaśnie

drży już tylko moje "ja"
pogrążone w żałobie,
nienawidzące

Opublikowano

Bardzo mi się podoba, może poza paroma niedociągnięciami. Dla mnie tytuł jest zbyt zagmatwany. Lepiej byłoby chyba zdecydować się na dwa słowa bez nawiasów i niedomówień, a tak właściwie pomieszanie z poplątaniem. Wyciąłbym "jedno" i "nienawidzące". "Sciągnął wielu czytelników, chowając się w kącie"??? Nie da się tego przeformułować? Nie podoba mi się "czytelników", bo to słowo kojarzy mi się z tanimi pisemkami w kioskach, a ten wiersz chyba nie o tym ;) Poza tym... Daję bardzo dobry z minusem ;) Pozdrawiam.

Opublikowano

dziękuję:) tytuł nie jest zagmatwany - przynajmniej tak mi się wydaje... Tytuł w nawiasie kwadratowym jest jako pewien 'dodatek' - nie mogłam się zdecydować na jeden, a że preferuje tytuły polskie, angielski dodałam w nawiasie. "czytelników" też raczej nie zmienie, ponieważ własnie chodzi o takich tanich obserwatorów:| Agatko, kursywą nie umiem chyba tutaj pisać, a cudzysłów -mam nadzieje- aż tak źle nie wygląda?
pozdr. :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Szczególnie ostatnia strofa  Przejmujący obraz rozpadu  Nie tylko relacji ale też poniekąd człowieka  Boję się zerknąć do nuty bo czuję że mi się spodobać może a ja od jakiegoś czasu próbuję być radośniejsza

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • wybacz że czasem w moich słowach chowa się jakieś zamyślenie jakaś zaduma - niby psotna lecz lubi tęsknić poza wierszem   bywa że błyśnie wśród metafor łza jak cyrkonia na jedwabiach i jak tu teraz trzymać fason i jak już więcej się nie zdradzać   kiedy gest każdy mówi wszystko mój uśmiech na dnie kubka z kawą pytania o najkruchszą przyszłość uwite z tęcz i poświat gniazdo   w żadnym obrazie się nie skryję w żadnym półcieniu w żadnym szepcie niech mnie więc z rozsypanych liter od nowa złoży twoje serce
    • @KOBIETA Ogólnie muszę powiedzieć, że gminna wieść niesie, że niejaki Michał L. alias Leszczym, stoi i za tym kolorem, zresztą wraz z przyjacielem Agentem :))))
    • pomyliłeś się to inny adres chyba że to ja coś zgubiłam a jednak w połowie drogi zebraliśmy chmury do czysta rozpogodziło się wszak o dziwo pyłki uleciały myśli ciemne bure ty w słońcu się przekomarzasz ja mu promienie dorysowuje   sękatym drzewem podparta jakiś inny świat oglądam może film a może obraz dzieło sztuki portret stworzenia czy to początek czy kontynuacja wieki całe się przewijają zawieszone przerwane być może nigdy wcześniej nie zapisane   cztery lata siedem miesięcy rogalik cytryna zielona kredka nie ustalamy już niczego dzieje się myśl samoistnie dokąd zmierza nie wiadomo obserwujemy jak chudnie i tyje jak w kolory wystrojona raz jest kogoś raz niczyja   widoczna skromna ulotna czerwień murów na szczycie wśród lasów skały niełatwe niebieska szeroka wstęga co wdziera się w obraz słowami nie chcę słów nie teraz zabierz mnie tam gdzie cisza potrafi stwarzać kwiaty   które potem zakwitają  życiem
    • @truesirex   cudowna jest

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @hollow man   jakich kłopotów hollow man ? :) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...