Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@huzarc "Dzwony Notre Dame, bim-bam, już ucichły,

                    Amazonka ginie, drogi w prawo, lewo.

                    Tniesz, kosisz i łamiesz, mówią... tylko drzewo,
                    Bazyliszku bierz nas, koniec przyjdzie rychły."

 

Pozdrawiam Huzi, tematycznie zeszliśmy się w jednym dniu.

Opublikowano

@Gosława do końca, właśnie jest o tym:) Mamy czasy niepokoju, a one czynią spustoszenie wewnątrz nas, a ono tylko wzmacniają procesy erozji. I odchodzi powoli świat, który nas swój sposób był nas i przez nas zrozumiały jako bliski. Może bolesny czasem, ale bliski, własny. Dziękuję za wizytę i ślad:)

Opublikowano

@Michał_78 wokół tego czterowiersza obrosła dalsza cześć, od tego wyszedłem. Dziękuje Ci, że przenikliwie odczytałeś sens całego wywodu, od jakiego wyszedłem. Taki jest bowiem świat, który dla pewnej utopi jest wstanie podpalić świat. 

Opublikowano

@Kot ja z natury jestem bardzo nieporządny:). Purysta ze mnie mierny:) nie oglądam, nie słucham, nie rozumiem, ale jednak to wszystko coś ode mnie chce. Alkohol pijam, bo świętszy od Boga nie jestem, wieprzowinę jem, bo ode mnie siły na wszystko się oczekuje, a podatki płacę, takie że nie wiem, czy w mojej sytuacji dalej opłaca się pracować:) 

Opublikowano

@Kot alkohol to nie problem, kto Polak wie, co to akronim 1410:) a ta data nam bardzo na duszu wznosi i nikt nam wtedy nie straszny. A praca to obecnie kara za to, że komuś się nie chcę nic robić...  Ja ponoszę sumiennie koszty tego, że chcę pracować, innym wypłacane są premię, że w ogóle chce im się chce wstać z łózka. 

Opublikowano

@Kot My od XV wieku, czyli od pierwszych najazdów tarskich z Osmańskiego podszeptu jesteśmy zaznajomieni z tym czym islam jest. Dopiero Rosja i Austria w wieku XVIIIw,zepchnęły, nie bez naszej pomocy ten świat na prawie 300 lat do defensywy. Nie na darmo Sienkiewicz Azję na pal nabijał, gdy oni nas dekapitacją straszą... 

Opublikowano

@Dag to też jest symptomatyczne - Houellebecq przestraszył się tego co napisał. Problem jest w tym, że wiedząc dokąd to zmierza europejskie elity w swym dekadenckim prometeizmie godzą się na to, co ma nadejść. Bardziej im zależy na zniszczeniu dawnego świata, nawet przy użyciu siły barbarzyńców niż na myśleniu o tym co będzie potem. Dziękuję za wnikliwe czytanie i pozdrawiam:)

Opublikowano

@Dag jak się gdzieś płynie to się gdzieś dopływa, ewentualnie ktoś do nie dopływa, gdzie jak mawia wielki poeta

"ich groza była wielka jak horda tatarska
a szczęście we śnie tak jak złoty deszcz"

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 cześć i chwała bohaterom !!!!! Tym z Ak i NSZ. Na wiecznej warcie u stóp Boga.   Aniu --jesteś wielka !!!!
    • @Jacek_Suchowicz Jacek, rozumiem Twój nastrój i to, jak bardzo wiadomości potrafią przygnębić… U mnie dziś poezja gra inną melodię - taką, która pozwala na chwilę zapomnieć i odnaleźć oddech, nawet jeśli świat za oknem bywa trudny. Może to właśnie w takich chwilach warto sięgnąć po słowa, które nie ważą, nie dzielą, tylko łączą. Dziękuję, że jesteś - nawet gdy mamy różne perspektywy. @Migrena

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ale to raczej wierszem pozwalam sobie - bo mi tak pasuje - tam mam dużo przestrzeni, w życiu - malutko,  pozdrawiam serdecznie :)
    • "Panna Jaskółka z miastka Lulkowo,                 zamierza dobić targu na nowo. Ptaszka pragnie zatrzymać", by ród ptasi podtrzymać. Konsensus - robią jaja hurtowo.     @Nata_Kruk Podoba mi się Twój ptasi cykl, ale dlaczego, no dlaczego, nie AABBA? Pozdrawiam.
    • @Alicja_Wysocka Alicjio -- rezygnujesz z rozumu na rzecz serca. Świat wokół się rozmywa, zostaje tylko ty i ja -- i to wystarcza, by żyć w pełni. Czułe, bezwstydnie zakochane. Świetne.
    • Ona miała włosy jak ogień, a on śmiał się jak benzyna. Skradli motor z dachu motelu i pojechali tam, gdzie kończy się mapa. W ustach mieli sól, a między nogami -- lato. Lizał jej serce jak lody waniliowe, ona wgryzała się w jego sny jak dzika winorośl. Brat i siostra krwi, kochankowie bez metryki, bez prawa jazdy, bez przyszłości -- tylko dzikie oczy i skóra jak napięty żagiel. Zamiast walizek -- oddechy. Zamiast celu -- język świata. Plaża nie miała granic -- oni też nie. Śmiali się w twarz księżycowi, rozbierali się z rozsądku jak z ciuchów. Słońce pieściło ich językiem, a potem spali w cieniu wydm, jak dzikie psy, syci miłością, głodni jutra. Aż we śnie czyjś cień musnął stacyjkę, i przez mgnienie zniknęli – bez siebie, bez tchnienia, tylko z echem, co w pustce się kruszyło. Lecz zaraz, gdy świt dotknął rzęs, mówili sobie „na zawsze” z winem na ustach i piaskiem w zębach. Nikt ich  nie rozumiał -- i dobrze. Miłość była dzika. A dzikie nie musi się troszczyć o jutro. Na mapie zostali jak cień bez ciała -- piach we włosach, płonące serce, błękit wolności, który nie zna granic, i słońce, które nigdy nie gaśnie.      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...