Zgłoś

@Rafael Marius O tym jest pierwsza strofa. Pozdrawiam.

@Marek.zak1Tak jak napisałam Alicji, część trzecia kończy opowiadanie. Najpierw postaram się kupić na Allegro, widziałam, że jest. Jak się nie uda, to poproszę w PDF-ie.  A co do hejtu, to o nim zawsze słyszę na spotkaniach autorskich z pisarzami. Po przeczytaniu recenzji, wcale się nie dziwię. Niektórzy nie mogą przełknąć takich postaw, jakę reprezentował Marek Gar. :)

co miało nas łączyć, zbliżać, dodawać dzieli, oddala, zabiera: żywe pragnienia, piękno emocji, bezzwrotny czas   nie miało być tak przecież to wszystko nie tak   nie, nie może być tak   wciąż szukam tulącej dłoni, bo wiem, że ona wystarczy i pragnę burzyć ściany niezrozumienia z myślą, że jeszcze się zbudzi i ludzka siostra i człowieczy brat z odruchem i gestem - od serca   i kiedy trzeba - będą umieli siebie dać   choć coraz częściej odbijają - brak za brak - a w przezroczystości zmilczają ból skrzących zadr to jednak wciąż wierzę, że nie zabraknie   spojrzenia w dobrym - od siebie, aby i dla nich  i nam   ja może nie krzyczę, bo gardło mam zdarte od przełykania gorzkich prawd, to jednak nie zgadzam się na taki światokształt   co miało nas łączyć, zbliżać, dodawać dzieli, oddala, zabiera: żywe pragnienia, piękno emocji, bezzwrotny czas   nie miało być tak! przecież to wszystko nie tak   nie, nie może być tak   gdy dzieli, oddala, zabiera: żywe pragnienia, piękno emocji, bezzwrotny czas   nie może być tak!   sam sobie - człowiek opcjami obudowuje pamięć RAM - własnościowy twór czy tylko w stworzenie chce grać - tak? grać?   marna to sztuka zamkniętego współ!   nie, nie może być tak   ***   abstrakcja ---> reakcja? co warto dzielić? wiem   jednemu wciąż wierna pamiętam:    życie nie tylko po to jest, by brać życie nie tylko po to jest   komu pusta narracja?  (w co grasz?)   nie może być tak!   pamiętam:          życie nie tylko po to jest, by brać       * w podziękowaniu Panu Stanisławowi S. za "Tolerancję" i nie tylko.     

@drogazawidnokres   Jak by nie patrzeć to słowa sprawiły, że homo sapiens sapiens wdrapał się z wolna na szczyt ewolucji. 

@Migrena Twój wiersz jest jak modlitwa ciszy,  pełen zmysłowości i głębi, która mnie porusza. Lato w Twoich słowach nie jest tylko porą roku, ale żywym bytem, który pochłania i odradza. Twoja poezja to prawdziwe zanurzenie w świecie zmysłów i pamięci, a każda metafora niesie ze sobą echo emocji. Czuję, że piszesz z serca, z tej nieprzemijającej tęsknoty, która wypełnia pustkę pieśnią wspomnień. Dzięki Tobie poezja staje się modlitwą i melodią jednocześnie. Dziękuję, że dzielisz się tym pięknem, ja tego nie potrafię.