Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

/Akroteleuton/ 

Szymborską spotkałem na planecie NeptuN

/ powiedziała mi - weny nie zazdrość nikomu
jak Ja czy ty
piaskiem zostaniesz na nowo ubrany z urny
wysypem powietrza odwrócisz Niebo Ziemi
ogniem w wodach oceanicznych paruj ludzi /


Zbigniew Herbert eksploruje ze mną SaturnA

/ Odparł - podobnie jak ty! Grałem w szachy

byłeś dzieckiem podobnym mnie zajrzałem:
nocami ślęczałeś na 64 - rech polach
przez okna nie wyglądałeś tylko grałeś
w bezsenności potem - w szkole trwałeś
Tak jak JA - byłeś senny

wiem! Też że kolana cię bolały bo napuchły
od ciągłego chodzenia w poje....nej pracy
apitoksynoterapię sobie zafundowałeś jadem
wstrzykując w skórę - ból nie z tej Ziemi /

Yeatsa Butlera dojrzałem w planecie EnergiS

/ Kilka słów rzekł - Chłopie! Nie przejmuj się
subiektywizm gryzie obiektywizm i parą!

Rzeczywistość prowadź warkoczem tkaną
gwiazdami będziesz nawet mało znany
satelitom ktore Ciebie nie rozpoznają /


Baudelaire Charli i Nasza podróż na JowisZ

/ podobnie jak Ja! Zerwałeś kontakt z rodziną
poświęciłeś karty przeszłości paląc w ogień
spędzony czas w towarzystwie artystów
dzisiaj mówię! Bycie dandysem tego Świata
to malowanie żelazkiem pogniotów ubrania /


Arthur Rimbaud "Rambo" i planeta SaturnA

/ Podobnie jak Ja! - Śpisz w kotlinach erozji
wznoszoną orogenezą swojej twórczości
szukaj dopływu ruchem górotwórczym śnij
o mocy tektonicznej - połąćzą się kontynenty 

 

 

 

 

Edytowane przez Nefretete (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Nefretete No, no mega imponujący tekst. Z początku myślałem, że pod nazwiskami są cytaty, ale chyba nie. Spodziewałem się też piątki polskich artystów, ale wypłynąłeś na szersze wody... Tekst jest trudny, ale tak interesujący, że już jutro do niego wrócę. Gratulacje się należą, że ho ho...

Opublikowano

@Leszczym Dziękuję!

Przede wszystkim, nadmienię, że to jest tekst z ukończonego już cyklu wierszy.

Czas pokaże! Cieszę się, że tekst zatrzymuje. Cholernie mi miło.

Dziękuję!

P.s - mam już do przeczytania dwa twoje teksty - to tak w ramach solidaryzowania się!

Pozdrowionka ślę

@corival "ogniem w wodach oceanicznych paruj ludzi"

coś jak bluetooth, jedna wspólnota!! ....

Opublikowano

@Nefretete Paruj ludzi... połączą się kontynenty... ruchy tektoniczne pchające ku jedności... 

Hmmm... bardzo okrężną drogą podążyłeś, do w zasadzie prostych pojęć (jeśli dobrze powędrowałam myślą)... wspolnota, jedność, przyjaźń i śmierć.

 

Opublikowano

@Nefretete Być nie może :) Dziękuję wobec tego za wielką pomoc w zrozumieniu. Podziwiam sposób, w jaki zebrałeś myśli, ubrałaś w słowa i zakamuflowaleś przekaz. Niby na widoku, ale bez pchnięcia w odpowiednim kierunku chyba bym nie pokonała tego tekstu. Jeszcze raz dziękuję, bo warto  było podjąć wysiłek. Pozdrawiam :)

Opublikowano

@Max Szybą Naszą, są poeci, którzy pisali dla przyszłych pokoleń wiersze.

Szkiełka które połączymy , tworzą coś zupełnie nowego.

Przecież każdy z nas, ma swoich ulubieńców, w moim przypadku: przypadli mi do gustu owi.

 

Dziękuję!

 

Pozdrowienia ślę

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jak zawsze ciekawa historia Twojej rodziny i małej ojczyzny. Nie rozumiem tego:  "pomiędzy chrześcijan a Rusi granice". Rus była chrześcijańska od 988 roku.  Pozdrawiam  
    • Zamykam za sobą Polskę. Zostawiam cię  w powietrzu – które pachniało tobą, zimą z twoich dłoni i kawą, którą piłaś, jakby każda filiżanka mia­ła w sobie sens życia. Cuzco – mówią, że tam serce świata. Ale moje zostało przy tobie, przy twoim łóżku, w tej małej przestrzeni między poduszkami, gdzie śmiałaś się, że chowasz sny. Tutaj lamy patrzą obojętnie. A ja patrzę w niebo i widzę twoją szyję – jak wtedy, gdy odwracałaś się niespiesznie, jakbyś wiedziała, że za chwilę cały świat się zatrzyma, bo ty spojrzysz. Piszę do ciebie listy myślami. Kartkami są ściany hostelu, atramentem – mój brak ciebie. Każdy dzień tu to jedno twoje imię, którego nie mówię głośno, żeby nie oszaleć. Cuzco jest piękne. Ale ty jesteś piękniejsza – i to nie jest fraza. To desperacja. To jak powiedzieć: „Niebo bez ciebie nie świeci, tylko  milczy światłem.” Wracam. Nie wiem kiedy. Ale wracam do ciebie – nie do kraju, nie do miasta. Do ust. Do szeptów o trzeciej nad ranem. Do tych spojrzeń, co mówiły wszystko, zanim zdążyłem zapytać. Czekaj. Albo nie czekaj – tylko żyj. A ja będę wracał w każdym śnie, aż naprawdę wrócę. I wtedy Cuzco będzie tylko nazwą, a ty – całym kontynentem, którego nigdy nie opuszczę. wiersz napisany kiedyś... dla kogoś.    
    • Ciekawostka: Poezja smaku, kolorów, muzyki, zapachu - to określenie odnoszące się do zjawiska synestezji, w którym pobudzenie jednego zmysłu wywołuje doświadczenia w innym zmyśle. Dla synestetyków, muzyka może być postrzegana w kolorach, smaki mogą mieć zapach, a dźwięki mogą przybierać formy wizualne. Synestezja to nietypowy sposób odbierania świata, w którym zmysły się przenikają.      Stąd też blisko do określeń, upichciłeś, zagrałeś na emocjach, namalowałeś obraz słowny itp.                       
    • Dziś w lesie dębowym podążam ku słońcu paciorki różańca przez palce przekładam  co chwila w ostępach zwierzyna się przemknie wzruszając ukryte płomienne scenerie.   Polana przede mną myśl moja skupiona otwieram ksiąg starych pożółkłe stronice Mikołaj wstępuje na ziemię surową pomiędzy chrześcijan a Rusi granice.    Mać jego Elżbieta zaślubia Wilhelma a herb jego trąby przydomek mu dały on sam jednak pisał jam jest z Sandomierza  a potem już godnie biskupem z Gorzkowa.    Dokument królewski w Wiślicy wydany przenosi z ruskiego na prawo niemieckie uwalnia poddanych z pod władzy królewskiej Gorzków z Poperczynem w nowe ramy wkłada.   Fundacja kościoła gdzie Ruskie są ludy umacnia chrześcijan biskupa raduje swoją dziesięcinę Stefan przekazuje na nową parafię w diecezji podległej.    Właściciel majątku fundując świątynię objąć patronatem po wsze czasy musi jego sukcesorzy będą ją umacniać mianować proboszczów nauczanie ruszy.    
    • szczęście nie leży na ulicy tylko tam gdzie się go nie spodziewasz   jest między niebem a ziemią ciągle sie uśmiecha czeka na ciebie   szczęścia nie kupisz na targu nie stać cię na nie bo bezcenne   a jeżeli ci sie poszczęści zapuka do ciebie powie  jestem   a ty poczujesz się jak  miłość  którą ktoś wpuścił do domu  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...