Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Kto by pomyślał... a jednak można

przegryźć kiełbaską z grilla lub z rożna

tudzież gryczaną ciepłą kaszanką

wódeczkę pitą kubkiem lub szklanką.

 

Czasami bywa a i bywało

kubek lub szklanka to jednak mało,

że żyje jeszcze grupa niewielka

dla nich musowa ma być butelka.

 

Są także tacy, tak wróbel ćwierka,

którzy pić mogą nawet z wiaderka

lecz to nie finał, bo ich przebija

czempion, on wódkę z basenu pija.

 

Na koniec przyjdzie mi minorowo

poświęcić dla nich ostatnie słowo

bo kiedy pomrą owi trębacze

- kto na ich grobach z bólu zapłacze?

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec

Podziwu jest godna

picia metodyka,

w wierszu pokazana.

Jest nie do przebicia.

 

Na basen nie spojrzę,

wiadra nie wychłepczę,

butelki nie zmieszczę,

szklanka mnie zabije.

 

Kubek ordynarny,

nie lubię kubeczków,

kieliszeczek, cóż tam...

ech, bez kieliszeczków.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Starły się z sobą nie bez przyczyny

dwie różne wersje i dwa poglądy

bo jak to w życiu przeważnie bywa

każdy ma swoje zdania, osądy.

 

Sklepy nie płaczą, bo nie ma, po co

rozradowani w nich ekspedienci

znów zacierają ręce, bo oto

nadchodzą do nich nowi klienci.

 

Bardziej spragnieni, bardziej majętni

robiący coraz większe zakupy

więc ekspedienci też zapomnieli

o tych, co na nich mówimy trupy.

 

Pozdrawiam :)

He Ja

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Waldemar_Talar_TalarCo za piękne pragnienia. Tak, niech będzie więcej uśmiechu niż łez. :)) Pozdrawiam 
    • @Toyer Twój wiersz to poruszająca metafora o odrodzeniu, drugich szansach i przezwyciężaniu trudności. Szczególnie porusza mnie końcówka - "co z tego że nie żyję odrodzę się znów, wybierając życie od nowa, a cierpienie w piasku zakopię". To tak pięknie oddaje tę ludzką zdolność do wstawania po upadkach, do rozpoczynania od nowa mimo ran.
    • @Nata_Kruk Pięknie i melancholijnie o cykliczności i o zawieszeniu między porami roku, kiedy jesień odbiera to, co wiosna ofiarowała. Szczególnie poruszające jest zestawienie kasztanów - "kasztanowe, jak niegdyś moje włosy" - z refleksją o czasie, który "ochoczo je popieli". Wiersz jak impresjonistyczny szkic.
    • @huzarc Świetny! Metafora "światłowodowa sierść" - połączenie czegoś organicznego z technologicznym. I ten kontrast między pozorną "miłością" a "tresowaniem" na końcu. Ta "złota smycz w brokatowej obroży" brzmi bardzo dwuznacznie. No bo właściwie kto kogo tresuje?
    • @LeszczymCałe nasze życie to ciągłe wybory. Dla mnie to są raczej nieprzewidziane skutki naszych wyborów. Tak, jak nieprzewidzimy naszej przyszłości, czy przyszłości kraju, świata. Bo jej się nie da przewidzieć. Czy wybierając np. kierunek studiów, jesteśmy świadomi, że to nasza decyzja? Dla mnie to oczywiste, mogę uzasadnić, dlaczego chcę to studiować. Ale nie mogę przewidzieć, czy po  ich skończeniu będę zadowolona. To też jest dla mnie oczywiste. Determinizm zakłada, że wybierając ten właśnie kierunek, nie robię tego z własnej wolnej woli, bo już jest "zapisany" mój los, i nie jestem tego świadoma. I to mnie przeraża przeraża. Tak, jak w poglądach religijnych Kalwina - jesteś zły i grzeszny, bo do tego zostałeś wybrany i nic nie możesz z tym zrobić. Ale to oczywiście skrajny determinizm - predestynacja. Ale masz rację, nad wszystkim można się pozastanawiać. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...